Podatek od nieruchomości

W dniu 27 sierpnia 2025 r. w Wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowano projekt ustawy deregulacyjnej zmieniającej Ordynację podatkową.

W opublikowanym wczoraj wyroku TSUE orzekł, że zwolnienie dla infrastruktury kolejowej w brzmieniu obowiązującym do końca 2021 roku nie wpisuje się w ramy prawne, które mogłyby zakwalifikować te przepisy, jako pomoc publiczną. Wyrok ten zatem jest o tyle ważny, że gdyby TSUE stwierdził, że zwolnienie dla infrastruktury kolejowej posiada cechy pomocy publicznej, to ze względu na fakt, że pomoc taka byłaby udzielona niezgodnie z prawem unijnym (brak odpowiedniej notyfikacji), podlegałaby ona zwrotowi, jako uzyskana nienależnie.

Do wejścia nowych przepisów dotyczących definicji budynku i budowli dla potrzeb podatku od nieruchomości pozostały już niecałe 4 miesiące. Tymczasem wczoraj poznaliśmy kolejną odsłonę projektu nowych przepisów, które będą regulować rozliczenia w tym zakresie.

Ministerstwo Finansów opublikowało długo zapowiadany projekt zmian przepisów m.in. o podatku od nieruchomości. Konieczność zmian wynika z wyroku TK z 4 lipca 2023 r. (sygn. SK 14/21), który narzucił na ustawodawcę obowiązek zmiany przepisów w celu zapewnienia zgodności definicji przedmiotu opodatkowania (budowli i budynku) z Konstytucją. Zmiany mają wejść w życie od 1 stycznia 2025 r.

Nadal nie znamy szczegółów dotyczących nowej definicji budowli dla celów podatku od nieruchomości. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r., SK 14/21 obecna definicja jest niekonstytucyjna, niemniej domniemanie konstytucyjności zostało “przedłużone” do końca 2024 r. Oznacza to, że od stycznia 2025 r. podatnicy powinni deklarować podatek z uwzględnieniem nowych przepisów, których w obecnym momencie nie ma nawet w fazie oficjalnego projektu.

Kwestia uznania gminy za podatnika VAT w odniesieniu do transakcji wniesienia aportem niezabudowanych nieruchomości do spółki komunalnej, która realizuje zadanie w postaci gminnego budownictwa mieszkaniowego.

Nadal nie znamy szczegółów dotyczących nowej definicji budowli dla celów podatku od nieruchomości. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r., SK 14/21 obecna definicja jest niekonstytucyjna, niemniej domniemanie konstytucyjności zostało “przedłużone” do końca 2024 r. Oznacza to, że od stycznia 2025 r. podatnicy powinni deklarować podatek z uwzględnieniem nowych przepisów, których w obecnym momencie nie ma nawet w fazie oficjalnego projektu.

W wyroku z dnia 4 lipca 2023 r. Trybunał Konstytucyjny rozstrzygnął, że definicja budowli na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest niezgodna z Konstytucją i zobowiązał ustawodawcę do nowelizacji przepisów, która powinna wejść w życie już w 2025 r. Będzie to najprawdopodobniej największa zmiana przepisów wpływająca na podatek od nieruchomości od lat.

Długotrwałe wykorzystywanie gruntów do prowadzenia działalności przemysłowej może prowadzić do ich zdegradowania lub zdewastowania, a w konsekwencji konieczności przeprowadzenia procesu rekultywacji, co końcowo może znacząco wpłynąć na sposób ich opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Minister Rozwoju i Technologii przedstawił projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ulepszenia środowiska prawnego i instytucjonalnego dla przedsiębiorców, w ramach którego proponowane są między innymi zmiany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych regulującej podatek od nieruchomości.

W styczniu Ministerstwo Finansów opublikowało odpowiedź na interpelację poselską w sprawie opodatkowania budynków mieszkalnych zajętych na działalność gospodarczą. Odpowiedź Ministerstwa wpisuje się w niekorzystną linię orzeczniczą dotyczącą opodatkowania budynków mieszkalnych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Podejście prezentowane przez fiskusa pozostawia jednak pewne wątpliwości.

31 stycznia 2023 roku upływa termin na składanie deklaracji na podatek od nieruchomości do lokalnych organów podatkowych. Dla podatników to ostatni dzwonek, aby zadbać o odpowiednie przygotowanie stosownych danych i wypełnienie deklaracji.

Dnia 12 października NSA wydał kluczowe orzeczenia z punktu widzenia określenia podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowli, których wartość została ujęta w tzw. kompleksowych środkach trwałych.

NSA w składzie siedmiu sędziów jednomyślnie podjął uchwałę, zgodnie z którą obiekt budowlany, będący budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (upol), może być dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości uznany za budynek.

Kwestia opodatkowania gruntów rolnych lub leśnych podatkiem od nieruchomości od lat jest przedmiotem sporu pomiędzy organami podatkowymi a podatnikami. Aby tego typu grunty mogły być opodatkowane PoN nie wystarczy sam fakt posiadania ich przez przedsiębiorcę, ale musi dodatkowo zaistnieć przesłanka “zajęcia” na prowadzenie działalności gospodarczej.

Prezydent podpisał nowelizację ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W jej ramach zmieniono art. 7 ust. 1 pkt 3, który stanowi o zwolnieniu z podatku od nieruchomości majątku zlokalizowanego na obszarze części lotniczych lotnisk użytku publicznego.

W wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów opublikowane zostały założenia projektu ustawy o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zmiana przepisów ma na celu doprecyzowanie zakresu zwolnienia z podatku od nieruchomości w odniesieniu do nieruchomości, na których znajduje się infrastruktura kolejowa i nieruchomości po zlikwidowanej infrastrukturze kolejowej.

W polskim systemie prawnym istnieje kilka definicji pojęcia powierzchni użytkowej. Jedna z nich została również zawarta w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, w zakresie dotyczącym podatku od nieruchomości. Z uwagi na różnice pomiędzy danymi normami podatnicy często spotykają się z problemami przy ustalaniu prawidłowej podstawy opodatkowania dla budynków podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Dnia 9 sierpnia opublikowano obwieszczenie Ministra Finansów określające wysokość stawek maksymalnych podatków i opłat lokalnych, w tym podatku od nieruchomości na 2022 r.

Paczkomaty, czyli urządzenia przechowujące przesyłki zyskują coraz większą popularność. Nie dziwi zatem fakt, że urządzenia te wzbudziły zainteresowanie organów podatkowych, które starają się przeforsować pogląd, zgodnie z którym paczkomaty stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości (PoN). Jednak nie jest to kwestia tak oczywista, jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka.

NSA przedstawił do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne dotyczące kwalifikacji silosów jako budynków lub budowli. Odpowiednie zaliczenie tych obiektów do jednej z tych grup jest kluczowe dla ich opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W praktyce zdarzają się przypadki, że w tym samym roku, w którym zakończono budowę budynku, następuje jego zbycie. W takim przypadku pojawia się wątpliwość czy obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości dla nowego właściciela powinien powstać od początku kolejnego roku (jak dla nowego budynku) czy może od miesiąca następującego po nabyciu (jak w przypadku sprzedaży). Odpowiedź na to pytanie może mieć bardzo dalekie skutki, jeżeli chodzi o obciążenia podatkowe.

Ze względu na ogłoszony stan epidemiczny, podatnicy podatku od nieruchomości (PoN) mogli w 2020 r. korzystać z szeregu preferencyjnych rozwiązań - od wydłużenia terminów zapłaty podatku, aż po zwolnienia podatkowe za okres od kwietnia do czerwca. Niemniej jednak ten rok powoli dobiega końca, a wraz z nim kończą się korzystne dla podatników rozwiązania. Co więcej, od początku 2021 roku stawki podatku od nieruchomości ulegną zwiększeniu.

W dniu 30 lipca 2020 r. w Monitorze Polskim opublikowano obwieszczenie Ministra Finansów określające wysokość stawek maksymalnych podatków i opłat lokalnych na rok 2021. Obwieszczenie dotyczy stawek podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, opłaty targowej, opłaty miejscowej, opłaty uzdrowiskowej, opłaty od posiadania psów oraz opłaty reklamowej.

Dnia 22 lipca 2020 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok, w którym wskazał, że przepisy, które z mocą wsteczną wprowadziły zmiany w opodatkowaniu elektrowni wiatrowych, są niezgodne z wywodzoną z art. 2 Konstytucji zasadą nieretroaktywności prawa (lex retro non agit).

W lipcu 2016 r. weszła w życie ustawa o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Ustawa ta jest określana mianem „ustawy odległościowej”, gdyż jej regulacje w zamierzeniu ustawodawcy miały odnosić się do minimalnej odległości urządzeń wiatrowych od zabudowań (przede wszystkim budynków mieszkalnych). W praktyce okazało się jednak, że przepisy ustawy wkroczyły również w tak odległe od jej głównego celu sfery jak m.in. podatki.