Usługi niematerialne

Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok, który ma kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii limitowania w działalności zwolnionej kosztów usług niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych (art. 15e ustawy o CIT). Wyrok ten może wprowadzić spore zamieszenie w rozliczeniach podatkowych przedsiębiorców prowadzących działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej lub Polskiej Strefy Inwestycji.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną w zakresie wyłączenia z ograniczenia w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z nabywaniem przez spółkę od podmiotów powiązanych usług prawnych.

Wszelkiego rodzaju opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości niematerialnych i prawnych, jeśli wprost dotyczą wyprodukowania lub nabycia towaru lub świadczenia usługi, nie podlegają ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Zatem opłaty licencyjne za prawo do użytkowania oprogramowania klienckiego stanowią koszty usług, opłat i należności, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych ze świadczeniem usług.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok w zakresie ustalenia, czy do wydatków na nabycie usług związanych z zakupem surowca oraz usług związanych z przechowywaniem surowca znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną w zakresie braku zastosowania ograniczeń, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, w odniesieniu do kosztów opłat licencyjnych za znak towarowy ponoszonych przez spółkę na rzecz licencjodawcy.

Artykuł 15e ust. 1 przewiduje limitowanie kosztów uzyskania przychodów, jakie podatnik może rozpoznać z tytułu określonych usług niematerialnych i należności licencyjnych nabywanych od podmiotów powiązanych i podmiotów z rajów podatkowych.

WSA w Warszawie wydał wyrok dotyczący ograniczeń w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, kosztów ponoszonych przez spółkę z tytułu opłaty licencyjnej za korzystanie z modelu biznesowego.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną w zakresie wyłączenia z ograniczeń na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT kosztów wynagrodzenia za prawo do korzystania z części nazwy handlowej.

Powszechną praktyką w grupach kapitałowych jest umożliwianie korzystania spółkom powiązanym z programów komputerowych. Co do zasady opłaty za usługi IT nie są objęte limitem z art. 15e ustawy o CIT. Niemniej w sytuacji, w której w ramach opłat za usługi IT podatnicy są obciążani także za korzystanie z oprogramowania, takiego jak systemy ERP czy aplikacje biurowe, organy podatkowe uznają, że opłaty takie podlegają ograniczeniom na podstawie art. 15e ustawy o CIT. Czy mają rację?

Limitowanie kosztów usług niematerialnych na podstawie art. 15e ustawy o CIT stanowi nadal niemałe wyzwanie dla podatników prowadzących działalność w Specjalnej Strefy Ekonomicznej („SSE”), którzy korzystają ze zwolnienia dochodu w CIT z tytułu działalności objętej właściwym zezwoleniem. Podatnicy działający w SSE muszą bowiem mierzyć się z dwoma sprzecznymi stanowiskami: organów podatkowych oraz sądów administracyjnych.

Limitowanie kosztów usług pośrednictwa czy usług agencyjnych budzi sporo kontrowersji. Katalog kosztów zawarty w art. 15e ustawy o CIT nie wymienia bezpośrednio tego rodzaju usług. Niemniej organy podatkowe często twierdzą, że koszty tych usług podlegają ograniczeniu.

Omówienie dwóch niedawno wydanych wyroków dotyczących odpowiednio: ograniczenia odliczalności podatkowej usług niematerialnych z art. 15e ustawy o CIT oraz usług ubezpieczeniowych i katalogu czynności objętych podatkiem u źródła (WHT). (Podcast)

W dniu 23 stycznia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny po raz pierwszy wypowiedział się na temat limitu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi niematerialne wymienione w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Orzeczenie jest korzystne dla podatnika i może mieć istotne znaczenie dla praktyki stosowania całej koncepcji limitowania kosztów usług niematerialnych przez sądy oraz organy podatkowe.

WSA w Warszawie wydał wyrok, w którym wskazał, że w następstwie połączenia się metodą łączenia udziałów ze spółkami zależnymi nie dochodzi do dochodzi do automatycznego powiększenia czy sumowania limitu wskazanego w art. 15e ust. 1 i ust. 12 ustawy o CIT.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wydał wyrok, zgodnie z którym obowiązek wyłączenia kosztów wymienionych w art. 15c ust. 1 oraz w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT z kosztów uzyskania przychodów nie powinien mieć zastosowania w przypadku kosztów zwolnionych z opodatkowania.

Odc. 1 | Na luzie o podatkach: Czy hosting strony internetowej to usługa zarządzania w kontekście limitu odliczalności z art. 15e ustawy o CIT? Jaka jest skuteczność kontroli podatkowych według danych Ministerstwa Finansów? (Podcast)

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną w zakresie stosowania limitu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów usług inżynieryjnych nabywanych od podmiotu powiązanego.

Dla potrzeb kalkulacji określonej w art. 15c ustawy o CIT nadwyżki kosztów finansowania dłużnego oraz określonej w art. 15e ustawy o CIT nadwyżki kosztów usług niematerialnych, spółka powinna kalkulować wartość podatkową EBITDA wpływającą na wysokość obu nadwyżek jako sumy przychodów strefowych oraz przychodów opodatkowanych. Równocześnie, wyliczone w ten sposób nadwyżki niepodlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, powinny pomniejszać koszty uzyskania przychodów zarówno dochodu strefowego jak i dochodu opodatkowanego.