Kwestia opodatkowania gruntów rolnych lub leśnych podatkiem od nieruchomości (PoN) od lat jest przedmiotem sporu pomiędzy organami podatkowymi a podatnikami. Aby tego typu grunty mogły być opodatkowane PoN nie wystarczy sam fakt posiadania ich przez przedsiębiorcę, ale musi dodatkowo zaistnieć przesłanka “zajęcia” na prowadzenie działalności gospodarczej.
Częstym przykładem sporów na tym polu, była kwestia opodatkowania gruntów, nad którymi przebiegają linie przesyłowe należące do przedsiębiorstw dystrybuujących energię elektryczną. Linie przesyłowe w wielu przypadkach przebiegały przez tereny leśne, w związku z czym zachodziła wątpliwość, czy grunty, nad którymi znajdują się linie przesyłowe nie są zajęte na działalność gospodarczą. Oznaczałoby to, że właściciel gruntu (Lasy Państwowe) jest zobowiązany do zapłaty nie podatku leśnego, ale PoN, który jest wielokrotnie wyższy.
Organy podatkowe stały na stanowisku, zgodnie z którym grunty pod tymi urządzeniami są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Miała za tym przemawiać okoliczność udostępnienia gruntów pod liniami i słupami przesyłowymi, ale również fakt, że przedsiębiorstwo energetyczne było uprawnione do wstępu na sporne grunty w celu utrzymania i umożliwienia prawidłowej eksploatacji, konserwacji, remontu i modernizacji linii oraz urządzeń elektroenergetycznych.
Lasy Państwowe nie zgadzały się z takim podejściem twierdząc m.in. że nie wykorzystują tych gruntów na prowadzenie działalności gospodarczej, ponadto grunty te nadal mogą być wykorzystywane na cele gospodarki leśnej.
Po początkowym zmiennym orzecznictwie sądy administracyjne stanęły jednak po stronie organów podatkowych. NSA w wyroku z 9 czerwca 2016 r., II FSK 1156/14 orzekł, że: “Grunty znajdujące się pod pasami technicznymi, usytuowane pod napowietrznymi liniami energetycznymi są gruntami zajętymi na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu przez przedsiębiorstwo energetyczne energii elektrycznej”.
Zmianę przyniosła dopiero nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Od stycznia 2019 r. Wszedł w życie art. 1a ust. 2a pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym nie są kwalifikowane jako zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej grunty zajęte na urządzenia przesyłowe wchodzące w skład przedsiębiorstwa prowadzącego działalność telekomunikacyjną, działalność w zakresie przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej lub zajmującego się transportem wydobytego gazu ziemnego lub ropy naftowej.
Powyższa zmiana rozstrzygnęła przedmiotowy spór na korzyść podatników. Zauważyć przy tym należy, że przepis swoim zakresem obejmuje nie tylko linie przesyłowe, ale urządzenia przesyłowe w ogóle. Podobne zatem konsekwencje powinny mieć zastosowanie np. do gruntów zajętych na stacje bazowe przedsiębiorstw telekomunikacyjnych, które często są posadowione na gruntach rolnych.
Warto zatem zwrócić uwagę, czy płacąc podatek od nieruchomości nie uwzględniamy powierzchni gruntów, które nie powinny podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.
Autorzy:
