Powielenie podejścia, jakie zaprezentował WSA w Lublinie w kolejnych rozstrzygnięciach sądów administracyjnych, w tym NSA, pozwoliłyby wyeliminować dużą dozę niepewności po stronie podatników przy ustaleniu zakresu prawa do zwolnienia podatkowego w ramach PSI.

Rafał Pulsakowski, Dyrektor, Zespół Pomocy Publicznej i Innowacji
Inwestorzy korzystający ze zwolnienia podatkowego z tytułu nowej inwestycji w ramach Polskiej Strefy Inwestycji (PSI) oraz ci rozważający skorzystanie z tego instrumentu w przypadku reinwestycji, stoją przed dylematem, jak prawidłowo ustalać dochód korzystający z tego zwolnienia.

Wszystko za sprawą wydanej niedawno (25 października 2019 r.) interpretacji ogólnej Ministra Finansów, która wprowadziła nowy kierunek w myśleniu na ten temat. Niemniej interpretacja ta w niewystarczający sposób doprecyzowała praktyczne rozumienie nierozerwalności inwestycji starej i nowej, a w efekcie, czy w przypadku zwiększenia mocy produkcyjnych istniejącego zakładu zwolnieniem objęty jest dochód generowany z całej działalności prowadzonej na terenie i w zakresie kodów PKWiU określonych w decyzji o wsparciu, czy tylko dochód z tzw. nowej inwestycji.

Wątpliwości co do sposobu ustalenia dochodu zwolnionego nie rozwiewają również zaczynające się pojawiać rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, które prezentują jednak odmienne podejścia w tej sprawie. Przykładem są wyroki WSA w Krakowie (I SA/Kr 1018/19) i WSA w Lublinie (I SA/Lu 560/19) wydane  pod koniec listopada (odpowiednio 21 i 29 listopada 2019 r.).

Rozstrzygnięcia sądów sprzyjają podatnikom

Wyrok WSA Kraków wprost odnosi się do interpretacji ogólnej i wskazuje, że w przypadkach, kiedy nowa inwestycja bazuje i oddziałuje na zasoby / aktywa wykorzystywane w dotychczasowej działalności i jeżeli nie da się jej wyodrębnić, to dopuszczalne jest zwolnienie całości dochodu wynikającego zarówno z istniejącej inwestycji, jak i nowej. Interpretacja ogólna przewiduje taką możliwość w przypadku, gdy:

  • realizacja inwestycji następuje w sposób angażujący aktywa posiadane już przez podatnika oraz gdy
  • nowa inwestycja stanowi nieodłączny i zależnie funkcjonalny element w odniesieniu do już istniejącego zespołu składników majątku (ścisłe powiązanie).

Wprawdzie wyrok WSA z Krakowa potwierdził prawo do objęcia zwolnieniem całego dochodu z działalności prowadzonej na terenie i w zakresie kodów PKWiU określonych w decyzji o wsparciu. Jest to rozstrzygnięcie pozytywne, ale z zastrzeżeniem, że weryfikacja przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, a w efekcie określenie zakresu prawa do zwolnienia podatkowego, może nastąpić w trakcie postępowania wymiarowego prowadzonego przez urzędników skarbowych.

Wyrok WSA w Lublinie prezentuje zupełnie odmienne stanowisko i, w świetle powyższego, wydaje się być przejawem racjonalnego podejścia do tematu. Jest to pierwszy wyrok od czasu wydania interpretacji ogólnej prezentujący stanowisko, że prawo do zwolnienia z opodatkowania całego dochodu wygenerowanego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu, na wskazanym w niej obszarze i w zakresie przedmiotu określonej w niej działalności, wynika z brzmienia przepisów, w tym w szczególności przepisów o podatku dochodowym. Według WSA w Lublinie określenie zakresu prawa do zwolnienia nie wymaga analizowania specyfiki inwestycji, która była podstawą do wydania decyzji o wsparciu, bo przepisy regulujące zwolnienie podatkowe z tytułu nowej inwestycji, w tym w szczególności przepisy podatkowe nie ustanawiają warunku zawężającego prawo do zwolnienia do dochodu z działalności gospodarczej będącej efektem realizacji nowej inwestycji. Przepisy wskazują jedynie na dwa warunki: zakres działalności i miejsce prowadzenia tej działalności. Oba wynikają z decyzji o wsparciu.

Takie też podejście było dominujące wśród rozstrzygnięć sądów administracyjnych w przypadkach przedsiębiorców prowadzących działalność na podstawie zezwoleń strefowych (poprzedni reżim prawny specjalnych stref ekonomicznych). Pomimo wprowadzenia nowego schematu pomocy w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, mechanizm zwolnienia podatkowego i przepisy go regulujące nie zmieniły się w taki sposób, który uzasadniłby zmianę podejścia w analizowanym temacie. Tym dziwniejsze wydaje się stwierdzenie WSA w Krakowie, iż orzecznictwo dotyczące działalności strefowej, które jest zbliżone i koreluje z duchem ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, nie ma zastosowania w przypadku przedsiębiorców działających na podstawie decyzji o wsparciu, gdyż ustawa o wspieraniu nowych inwestycji determinuje sposób interpretacji przepisów o podatku dochodowym.

Podsumowując, wyrok WSA w Lublinie wyraża słuszną w naszym odczuciu ocenę, że podejście władz skarbowych wydających do tej pory negatywne dla podatników interpretacje ograniczające prawo do zwolnienia jedynie do dochodu z nowej inwestycji, a w efekcie także podejście wynikające z wydanej przez ministra finansów interpretacji ogólnej, nie znajduje odzwierciedlenia w przepisach podatkowych i o pomocy publicznej, a przez to jest nieuzasadnione. Wyrok ten wydaje się  kluczowy dla przedsiębiorców prowadzących działalność na podstawie decyzji o wsparciu. 

Pragniemy zauważyć, że powyższa analiza bazuje jedynie na uzasadnieniach ustnych wymienionych wyroków, dlatego warto wstrzymać się z ostateczną oceną ich wpływu do momentu pojawienia się uzasadnień pisemnych.