Dotacje inwestycyjne nie wchodzą do kalkulacji prewspółczynnika

Samorządowa instytucja kultury, przy obliczaniu prewspółczynnika, nie musi brać pod uwagę pozyskanych dotacji inwestycyjnych. Uwzględnienie takich dofinansowań w kalkulacji proporcji może znacząco zniekształcić wynik i zakres prawa do odliczenia - na niekorzyść podatnika.

Stan faktyczny

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury (dalej Skarżący). Wykonywane przez niego czynności są zarówno opodatkowane odpowiednimi stawkami podatku, jak również korzystają ze zwolnień przedmiotowych. Część działań podejmowanych przez Skarżącego pozostaje natomiast poza zakresem opodatkowania, co obliguje go do korzystania z prewspółczynnika VAT. 

W roku 2016 i 2017 Skarżący uzyskał dotacje o charakterze inwestycyjnym. W związku z prowadzeniem działalności mieszanej i koniecznością kalkulacji proporcji, Skarżący złożył wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, mającej na celu potwierdzenie braku obowiązku wliczania dotacji inwestycyjnych do mianownika podczas obliczania prewspółczynnika VAT. W swojej argumentacji powołał się on na wyrok NSA z 29 sierpnia 2019 roku, w którym sąd stwierdził, iż w sytuacji, gdy otrzymane dofinansowanie ma charakter dotacji inwestycyjnej, stanowi ono zdarzenie jednorazowe i z tego powodu nie jest reprezentatywne dla działalności podatnika. Skarżący  stwierdził, iż ma prawo odliczyć VAT od wydatków poniesionych w latach 2016-2017 korzystając z prewspółczynnika nie uwzględniającego uzyskanych dotacji.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał interpretację Wnioskodawcy za błędną. Organ stwierdził, iż otrzymana dotacja stanowi przychód wykonany samorządowej instytucji kultury. Wynika to z faktu, iż dotacja jest cykliczna, nie zaś otrzymywana jednorazowo, a co za tym idzie jest ona reprezentatywnym elementem przychodu, który należy wykazać podczas obliczania prewspółczynnika. Zdaniem Organu pominięcie tych dotacji w ustalaniu proporcji mogłoby doprowadzić do uzyskania nieadekwatnego (zawyżonego) odliczenia podatku naliczonego.

Wyrok WSA w Poznaniu 

Interpretacja została zaskarżona i trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który odrzucił argumentację przedstawioną w rozstrzygnięciu Dyrektora KIS i przychylił się do stanowiska Skarżącego. 

Sąd zanegował przede wszystkim przedstawioną przez Dyrektora argumentację, jakoby uzyskane dotacje inwestycyjne były przychodami wykonanymi Skarżącego i odwołał się przy tym do definicji “przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury”. Jak wynika bowiem z przepisów, przychody wykonane to nie wszystkie środki finansowe uzyskane przez instytucję kultury, ale tylko takie, które wykazane zostały jako przychody w sprawozdaniu rocznym i są źródłem pokrycia bieżących kosztów działalności instytucji kultury. WSA wskazał także, iż w planie finansowym składanym przez samorządowe instytucje kultury, sporządzonym zgodnie z obowiązującymi regulacjami, dotacje inwestycyjne, takie jak przedstawione we wniosku, są ujmowane w pozycji “Środki na wydatki majątkowe”. Nie są one zatem traktowane jako przychody i nie powinny być uwzględniane w kalkulacji prewspółczynnika. 

Komentarz

Przedstawiony wyrok jest niewątpliwie korzystny dla samorządowych instytucji kultury, które mogą odzyskiwać podatek naliczony w sposób bardziej adekwatny do realnie prowadzonych przez siebie działań opodatkowanych. WSA w Poznaniu w analizowanym rozstrzygnięciu jednoznacznie potwierdził stanowisko, zajmowane już wcześniej przez sądy, iż obliczanie prewspółczynnika bez uwzględnienia dotacji o charakterze inwestycyjnym jest zgodne z obowiązującą literą prawa. Tym samym jest to kolejny wyrok sądowy, który kwestionuje dotychczasowe restrykcyjne podejście organów podatkowych.