Ulga na ekspansję nie dla systemów SaaS

Oprogramowanie w modelu SaaS nie spełnia definicji produktu na gruncie ulgi na ekspansję. Zdaniem Dyrektora KIS produktem w rozumieniu przepisów regulujących ulgę są tylko rzeczy materialne.

Czym jest system model SaaS?

Oprogramowanie w modelu SaaS (ang. Software as a Service) to rozwiązanie polegające na udostępnianiu oprogramowania w sposób zdalny, które zainstalowane jest w chmurze obliczeniowej dostawcy. W przypadku SaaS (odmiennie niż przykładowo w modelu IaaS czy Paas) po stronie dostawcy oprogramowania powstaje obowiązek zapewnienia niezbędnych zasobów: począwszy od infrastruktury, przez dodatkowe oprogramowania, aż po aplikacje, które są przez tego dostawcę również utrzymywane i aktualizowane. Innymi słowy, użytkownik otrzymuje gotowe narzędzie do pracy, bez konieczności inwestowania w infrastrukturę etc. 

Stan faktyczny sprawy

Z wnioskiem o interpretację wystąpiła Spółka prowadząca działalność w branży informatycznej, która zajmowała się wytwarzaniem oprogramowania w modelu SaaS. W związku z koniecznością utrzymania się na konkurencyjnym rynku w branży IT, ma zamiar stworzyć nowe funkcje i udostępniać je klientom działającym w branży medycznej.

W związku z zamiarem skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT (dalej: ulga na ekspansję), Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji by potwierdzić możliwość skorzystania z ulgi na ekspansję.

Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) wydał indywidualną interpretację podatkową w dniu 25 marca 2024 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.84.2024.1.MB, w której stwierdził, iż oprogramowanie systemu SaaS nie spełnia definicji produktu na gruncie ulgi na ekspansję, w następujących słowach

 “Wskazać należy, że Spółka wytwarzając oprogramowanie, nie wytwarza rzeczy materialnej (produktu) w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT i w związku z tym nie może w stosunku do tego oprogramowania opisanego w niniejszym wniosku stosować przepisów art. 18eb ustawy o CIT, pozwalających na skorzystanie z tzw. ulgi na ekspansję”.

DKIS stwierdził, że należy przyjąć cywilistyczne rozumienie rzeczy z art. 45 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym rzeczą są tylko przedmioty materialne, a oprogramowanie - jako wytwór niematerialny, nie wpisuje się w niniejszą definicję.

Komentarz PwC

DKIS wskazał, iż prowadzenie działalności gospodarczej w obrębie wytwarzania oprogramowania opartego o model SaaS nie może zostać uznane za działalność polegającą na wytwarzaniu produktów w rozumieniu przepisów regulujących ulgę na ekspansję. Przedstawione stanowisko należy uznać za prawidłowe, na co zdają się wskazywać powołane przez DKIS przepisy Kodeksu Cywilnego. Stanowisko, które przedstawił DKIS, stanowi utrwaloną linię interpretacyjną mającą swoje uzasadnienie w wielu indywidualnych interpretacjach podatkowych.

Tym samym PwC wskazuje, iż powyższa wykładnia jest niestety rozwiązaniem niekorzystnym dla podatników, jednakże spójnym z przepisami prawa.

Konsekwencją stanowiska DKIS jest wyłączenie wszystkich producentów programów / aplikacji komputerowych w modelu SaaS z ulgi na ekspansję. Niniejsze działanie, może nieść za sobą konsekwencje w postaci ograniczenia katalogu podmiotów uprawnionych do skorzystania z ulgi na ekspansję.