Ulga na ekspansję - nie każdy upominek ma promocyjny charakter

Zdaniem Dyrektora KIS, do wydatków na działania promocyjno-informacyjne, których poniesienie jest jednym z warunków skorzystania z ulgi na ekspansję, nie zaliczają się wydatki na wytworzenie i nabycie gadżetów oraz upominków wręczanych potencjalnym klientom np. przy okazji dnia otwartego w zakładzie produkcyjnym czy podczas targów.

Okoliczności sprawy

Wnioskodawca („Spółka”) prowadzący działalność produkcyjną, złożył do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”, „Organ”) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie tzw. ulgi na ekspansję („Ulga”), uregulowanej w art. 18eb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa o CIT”). 

Wnioskodawca przewidywał wzrost przychodów ze sprzedaży produktów już oferowanych, jak i z nowo wprowadzonych do jego oferty. Spółka ponosiła (i zamierzała ponosić) wydatki mające na celu zwiększenie uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży. 

W katalogu wydatków zawierały się m.in. koszty zaprojektowania i produkcji gadżetów z logiem Spółki, a także koszty wykonania niewielkich gadżetów i upominków reklamujących Spółkę - w obu przypadkach były one nabywane od kontrahentów Spółki.

Gadżety z logiem Spółki miały być wręczane uczestnikom targów, podczas których Wnioskodawca zamierzał prezentować wytwarzane produkty oraz wykorzystywane technologie. Z kolei pozostałe gadżety i upominki miały być wręczane uczestnikom drzwi otwartych w zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy, podczas których uczniowie szkół, studenci, obecni klienci jak i nowi klienci Spółki poznają proces produkcyjny oraz park maszynowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wskazane wydatki poniesione na wzrost przychodów mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy o CIT jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a i pkt 2 Ustawy o CIT, tj. odpowiednio:

• gadżety z logiem Spółki - jako koszty uczestnictwa w targach (organizacja miejsca wystawowego);
• pozostałe gadżety i upominki reklamujące Spółkę - jako koszty działań promocyjno-informacyjnych.

Stanowisko Dyrektora KIS

Ze stanowiskiem Wnioskodawcy nie zgodził się Dyrektor KIS. W ocenie Organu żaden z wymienionych wydatków nie spełnia kryteriów przewidzianych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a i pkt 2 Ustawy o CIT.

Zdaniem Organu, zakup gadżetów z logiem Spółki nie stanowi kosztu uczestnictwa w targach (w szczególności jako organizacji miejsca wystawowego). Również zakup innych gadżetów i upominków nie stanowi kosztu poniesionego na działania promocyjno-informacyjne, których celem jest zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów. 

Komentarz PwC

Powyższe stanowisko Dyrektora KIS nie wydaje się być w pełni trafne - zarówno w zakresie kosztów organizacji miejsca wystawowego na targi, jak i działań promocyjno-informacyjnych. W obu przypadkach możliwy jest do wykazania związek przyczynowo-skutkowy z osiąganymi przychodami. W szczególności dość kontrowersyjne jest zakwestionowanie promocyjnego charakteru gadżetów i upominków.

Upominki i gadżety reklamujące dany podmiot - przykładowo poprzez zamieszczenie na nich loga przedsiębiorcy, niewątpliwie pełnią funkcję reklamową. Celem takiego zabiegu jest kształtowanie popytu na określone towary czy też markę poprzez zachęcenie klientów (również tych potencjalnych) do nabywania produktów danego przedsiębiorcy. Taki cel powinny mieć również podejmowane przez podatników działania promocyjno-informacyjne w ramach Ulgi, co potwierdza przykładowe wyliczenie kosztów tej kategorii przez ustawodawcę. Mianowicie są to: zakup przestrzeni reklamowych, przygotowanie strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek - dotyczących produktów. Co istotne, jest to jedynie przykładowe wyliczenie, co oznacza, że zakres kosztów kwalifikowanych do tej kategorii może być zdecydowanie szerszy.

Niezrozumiałym wydaje się więc zakwestionowanie przez Dyrektora KIS promocyjno-informacyjnego charakteru opisanych wydatków. Pozostaje mieć nadzieję, że stanowisko to nie zostanie zaaprobowane przez sądy administracyjne i ulegnie zmianie.