Ulga na ekspansję - dostosowanie opakowań zawężone do inicjatywy kontrahenta

Zdaniem Dyrektora KIS, do wydatków na dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów uprawniających do skorzystania z ulgi na ekspansję będzie możliwe zaliczenie wydatków poniesionych w części, w jakiej konieczność ich poniesienia będzie wynikała z dostosowania opakowań do wymagań zgłaszanych przez kontrahentów podatnika, a nie z inicjatywy samego podatnika.

Okoliczności sprawy

Wnioskodawca („Spółka”) zajmujący się m.in. sprzedażą woreczków, złożył do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”, „Organ”) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie tzw. ulgi na ekspansję („Ulga”), uregulowanej w art. 18eb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa o CIT”). 

Wnioskodawca zamierza rozpocząć sprzedaż woreczków na rynkach zagranicznych. Spółka ponosi (i będzie ponosiła) następujące wydatki w zakresie dostosowania opakowań:

a) na tłumaczenia i korekty by dostosować opakowania do wymagań kontrahentów z innego kraju;

b) na projektowanie nowych etykiet i opakowań we współpracy z projektantem graficznym, który będzie współpracować z klientami i ekspertami kulturowymi, aby zaprojektować etykiety i opakowania spełniające wymagania każdego kraju (proces ten będzie obejmował badania rynkowe preferencji konsumentów, a także analizę regulacji prawnych dotyczących etykietowania w danym kraju);

c) na usługi consultingowe w zakresie weryfikacji regulacji i wymagań prawnych dotyczących opakowania produktu na danym rynku (w tym audyty i oceny zgodności);

d) na badania rynku, trendów i konkurencji, których celem będzie określenie wymagań i oczekiwań kontrahentów.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wskazane wydatki poniesione na wzrost przychodów mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy o CIT jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy o CIT:

a) tłumaczenia i korekty;

b) projektowanie nowych etykiet i opakowań;

c) usługi consultingowe w zakresie regulacji prawnych na różnych rynkach;

d) badanie rynku, trendów i konkurencji. 

Stanowisko Dyrektora KIS

Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ wskazał, że art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy o CIT stanowi, iż za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Odliczeniu - zdaniem Organu - mogłyby podlegać jedynie koszty dostosowania opakowania do wymagań zgłaszanych przez kontrahentów Wnioskodawcy, a nie wynikające z inicjatywy Wnioskodawcy. Tym samym, do wydatków uprawniających do skorzystania z Ulgi będzie możliwe zaliczenie wydatków na tłumaczenia i korekty w części, w jakiej konieczność ich poniesienia będzie wynikała z wymagań zgłaszanych przez kontrahentów Wnioskodawcy.

W konsekwencji Dyrektor KIS zakwestionował możliwość zaliczenia do Ulgi wydatków poniesionych na projektowanie nowych etykiet i opakowań, usługi consultingowe oraz badania rynku. Zdaniem Organu koszty te nie będą dotyczyć w istocie dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów, a dotyczyć będą ogólnych kosztów ich produkcji.

Komentarz PwC

Stanowisko zajęte przez Dyrektora KIS należy ocenić jako niekorzystne dla podatników, aczkolwiek wydaje się być ono zgodne z literalnym brzmieniem przepisów. Wskazują one bowiem, że wydatkiem odliczanym w ramach Ulgi są koszty poniesione na dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów. Kwestia ta nie została szerzej uregulowana, jednak wyraźnie intencją ustawodawcy było to by podatnik stosujący Ulgę ponosił koszty dostosowania opakowań według oczekiwań kontrahentów. Inicjatywa w tym zakresie zdaje się więc, że powinna pochodzić od kontrahenta. W innym przypadku zapis ten nie wprowadzałby bowiem żadnego ograniczenia.

Przy czym negatywnie należy ocenić stanowisko Organu wskazujące, że w katalogu wydatków zawierają się jedynie wydatki na dostosowanie opakowań pomijające etap ich projektowania i produkcji, jak i ustalania wymagań prawnych w tym zakresie. Ten aspekt jest równie istotny, jak nie najistotniejszy z perspektywy oczekiwań kontrahenta. Niewykluczone jest występowanie sytuacji, w których kontrahent będzie oczekiwał od podatnika kompleksowej obsługi w zakresie dostosowania opakowań produktów do określonych standardów, obejmującej również fazę koncepcyjną i produkcyjną. W tym zakresie, w naszej ocenie, również tego typu wydatki powinny podlegać odliczeniu w ramach Ulgi.