Skutki w CIT dotyczące zapłaty określonej w umowie kwoty za transfer biznesu tzw. Exit Fee

Opłata za transfer biznesu tzw. Exit fee może być uznany jako koszt uzyskania przychodu, rozliczony jednorazowo z datą transakcji. Nie musi on także podlegać podatkowi u źródła i ograniczeniom wynikającym z art. 15e ustawy o CIT.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Sprawa dotyczyła transakcji pomiędzy spółką polską, a powiązaną z nią spółką mającą siedzibę w Wielkiej Brytanii, która nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski. Zgodnie z umową, produkcja wyrobów prowadzona przez spółkę brytyjską, została przeniesiona do spółki polskiej, co znacząco rozszerzyło jej asortyment i wolumen produkcji.  Częścią transakcji były również poufne informacje, dotyczące procesów biznesowych, takich jak na przykład dane klientów, stosowane ceny sprzedaży, procedury organizacyjne w zakresie produkcji i sprzedaży. Cena transakcji została uzgodniona na podstawie wyceny biznesu, jako tak zwana exit fee.

Na tym tle spółka polska zadała organom następujące pytania:

• Czy zapłacone przez spółkę Exit Fee stanowi koszt uzyskania przychodów?
• Czy zapłacone przez spółkę Exit Fee jest kosztem pośrednio związanym z
• przychodami, potrącalnym jednorazowo w dacie poniesienia?
• Czy Exit Fee podlega ograniczeniom wynikającym z art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
• Czy Spółka jest zobowiązana pobrać podatek u źródła przy wypłacie Exit Fee?

Zdaniem spółki, exit fee stanowi wynagrodzenie za możliwość wytwarzania produktów, które do tej pory nie były przez nią produkowane oraz za dostęp do większego rynku zbytu dla obecnie produkowanych wyrobów. Tym samym, spółka zwiększa swoje możliwości w zakresie uzyskiwania przychodów ze sprzedaży, co stanowi definicję kosztów uzyskania przychodu zgodną z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Dodatkowo, spółka przywołała wcześniejszą interpretację indywidualną, sygnatura 0111-KDIB1-2.4010.174.2019.1.AK, która uznawała exit fee za koszt uzyskania przychodu.

W ocenie spółki, wydatek na zapłatę exit fee stanowi koszt pośrednio związany z przychodami potrącalny jednorazowo w dacie jego poniesienia, gdyż jest on powiązany z przychodami ze sprzedaży produktów i nie stanowi on kosztu bezpośrednio związanego z przychodami danego roku, gdyż proces wytwarzania i sprzedaży produktów nie jest ograniczony czasowo, a spółka przejmuje działalność w tym zakresie bezterminowo. Zgodnie z interpretacją spółki, według art. 15 st. 4e ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia, za co uznawany jest dzień, w którym dany wydatek został ujęty w księgach rachunkowych, co zgodne jest z wykładnią NSA.

W opinii spółki, exit fee nie będzie podlegał limitowaniu, o którym mowa w art. 15e ustawy o CIT, gdyż spółka nie nabywa żadnego ze świadczeń , które zostały w tym przepisie wskazane i nie są do nich podobne. 

Odnośnie pobrania podatku u źródła przy wypłacie exit fee, w stanowisku spółki jest to niezasadne, gdyż spółka płaci za możliwość produkcji i sprzedaży produktów, które nie są objęte przedmiotową relacją. Exit fee, nie jest również uznawane za transakcję know-how, gdyż informacje przekazywane przez spółkę brytyjską nie mają charakteru wyjątkowego, opartego na zgromadzonym doświadczeniu produkcyjnym czy handlowym i nie są zawarte w jednym kompleksowym dokumencie. Exit fee jest więc poza zakresem opodatkowania podatkiem u źródła w Polsce, a spółka nie ma żadnych obowiązków płatnika.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy dotyczące uznania exit fee za koszt uzyskania przychodu jako prawidłowe, przyjmując definicję z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. 

Dodatkowo, exit fee nie zalicza się do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie mieści się ona w normach prawnych określonych art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT. Koszt pośredni powinien być ujęty w kosztach uzyskania przychodu jednorazowo w dacie jego poniesienia, co zgodne jest ze stanowiskiem spółki. 

Exit fee nie stanowi także świadczeń wymienionych w art. 15e ust.1 ustawy o CIT, w szczególności usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń. Nie stanowi również świadczenia podobnego do wymienionych. W rezultacie, exit fee nie podlega ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15e ust.1 ustawy o CIT, co zgodne jest ze stanowiskiem wnioskodawcy. 

Konkludując organ potwierdził, że transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdyż nie kwalifikuje się do przychodów zawartych w art. 21 ust.1 ustawy o CIT.