Opłata od środków spożywczych jest wliczana do podstawy opodatkowania VAT

Opłata od środków spożywczych jest wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem VAT, a więc cała kwota żądana od nabywcy powinna zostać ujęta w jednej pozycji faktury. Można również wyodrębnić osobno na fakturze wysokość tej opłaty, ale wówczas konieczne jest zastosowanie do niej tej samej stawki podatku VAT.

Sprawa dotyczyła spółki, która jest producentem soków i syropów podlegających rygorom ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym oraz spełniających definicję napoju zawartą w art. 12b ust. 1 ww. ustawy.

Działalność spółki opiera się na produkcji napojów zarówno pod swoją marką, jak i na zamówienie oraz pod marką innych podmiotów. Spółka zawiera umowy zarówno o charakterze ramowym na mocy których nabywcy dokonują zamówień poszczególnych towarów jak i odrębne umowy sprzedaży dotyczące określonej serii produktów. Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną napojów.

Na tej podstawie spółka zadała organowi następujące pytania:

1. Czy opłata od środków spożywczych wchodzi do podstawy opodatkowania VAT?
2. Czy opłata od środków spożywczych musi stanowić wyodrębnioną treść na fakturze?

W zakresie pytania nr 1 spółka uważa, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, na rzecz dostawcy towarów lub usługodawcy z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Jednocześnie zgodnie z ust. 6 pkt 1, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

W związku z powyższym, spółka stoi na stanowisku, że opłata od środków spożywczych stanowi „inną należność o podobnym charakterze” w rozumieniu art. 29 ust. 6 ustawy o VAT i wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zwiększając jej wysokość.

Odnośnie pytania nr 2 spółka twierdzi, że nie musi wykazywać należnej opłaty na fakturze, gdyż żaden przepis ustawy o zdrowiu publicznym takiego obowiązku nie przewiduje. Tym samym wyodrębnienie opłaty od środków spożywczych na fakturze nie jest konieczne. 

Organ zauważył, że przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Ponadto, zgodnie z art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

• podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
• koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Organ zaznacza, że przepis powyższy wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z przytoczonych regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy organ stwierdził, że kwota opłaty od środków spożywczych będzie wchodziła do podstawy opodatkowania podatkiem VAT oraz będzie opodatkowana na takich samych zasadach jak określony środek spożywczy. Kwota przedmiotowej opłaty od środków spożywczych będzie bowiem częścią należności z tytułu sprzedaży określonego towaru i jako część zapłaty będzie wchodziła do podstawy opodatkowania. 

Tym samym stanowisko spółki w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie pytania nr 2 organ stwierdził, że skoro opłata od środków spożywczych będzie wchodziła do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to wystawiając fakturę spółka powinna ująć całą kwotę żądaną od nabywcy w jednej pozycji faktury, stosując odpowiednią stawkę podatku od towarów i usług. Jednakże spółka może również wyodrębnić osobno na fakturze wysokość tej opłaty, ale wówczas konieczne jest zastosowanie do niej tej samej stawki podatku VAT, którą opodatkowana będzie dostawa określonego środka spożywczego.

W związku z tym stanowisko spółki w zakresie pytania nr 2 należało także uznać za prawidłowe.