Data:
2020-05-25
Sygnatura:
DKP3.8011.5.2020
W ocenie Szefa KAS przepisy pozwalają podatnikom na redukcję stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności zwolnionej, a zakres tego zmniejszenia zależy wyłącznie od podatnika. Nie stanowi to unikania opodatkowania, a wynikająca z tego korzyść podatkowa nie jest sprzeczna z przedmiotem lub celem przepisów.

 Przedsiębiorcy działający w Specjalnych Strefach Ekonomicznych często decydowali się na znaczące obniżenie stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności zwolnionej z opodatkowania –nawet do poziomu 0% lub 0,1%.

W efekcie prowadziło to do zwiększenia dochodu strefowego oraz szybszego wykorzystania przysługującego zwolnienia podatkowego. Co więcej, po całkowitym wyczerpaniu zwolnienia, stawki z powrotem podnoszono i w konsekwencji niewykorzystana wcześniej amortyzacja pozwalała na obniżenie – w pełni opodatkowanego już – dochodu.

Możliwość takiego działania wynika z tego, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej „Ustawa o CIT”) przewiduje jedyne maksymalne dopuszczalne wartości stawek amortyzacyjnych, nie wskazujących minimalnych.

W ostatnim czasie pojawiła się jednak wątpliwość czy aby takie działanie nie stanowi niedozwolonego unikania opodatkowania. Niedawno w takiej sprawie głos zabrał Szef Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) w opinii zabezpieczającej z dn. 25.05.2020 r. (sygn. DKP3.8011.5.2020.)

 

Stan faktyczny

We wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej podatnik wskazał, że planuje obniżenie stawek amortyzacyjnych dla środków wykorzystywanych w działalności strefowej, które ujęte są w stosownej ewidencji i amortyzowane są metodą liniową. Wnioskodawca stwierdził również, że w żadnym przypadku zmienione stawki nie będą wyższe, niż dopuszcza to Ustawa o CIT.

Wskazano, że przepisy nie zakazują podatnikom obniżania stawek amortyzacyjnych od środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych jak i nie narzucają podatnikom minimalnych wartości tych stawek. Prawo nie przewiduje żadnych dodatkowych warunków, które należy spełnić, aby obniżenie stawki było skuteczne, a jedynie wskazuje terminy w jakich należy dokonać tych czynności tj. począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Planowana zmiana wysokości stawek umożliwia podatnikom skrócenie okresu konsumowania zwolnienia strefowego w czasie korzystania z pomocy publicznej, a po jej wyczerpaniu (i ponownej zmianie stawek amortyzacyjnych, ale tym samym na wyższe) zwiększenie kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji zmniejszenie wyniku podatkowego.

W związku z tym zwrócono się z prośbą o ocenę, czy celowe obniżenie stawek amortyzacyjnych od środków trwałych w okresie korzystania ze zwolnienia strefowego, a następnie po wyczerpaniu przysługującego limitu pomocy publicznej zwiększenie uprzednio obniżonych stawek, spełnia kryteria unikania opodatkowania wskazanych w art. 119a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.).

 

KAS po stronie podatnika

Zgodnie ze stanowiskiem Szefa KAS, celowa modyfikacja stawek amortyzacyjnych w zaprezentowanych w opinii zabezpieczającej okolicznościach nie spełnia kryteriów unikania opodatkowania.

W ocenie Szefa KAS przedsiębiorca ma prawo zaplanować stosowanie obniżonych stawek amortyzacyjnych w okresie korzystania z pomocy publicznej i powrócić do wyższych stawek po wykorzystaniu limitu przysługującego zwolnienia. Pozwoli to jedynie na przesunięcie w czasie kosztów podatkowych, które Wnioskodawca i tak poniósł. Tym samym korzyść nie będzie sprzeczna z przedmiotem lub celem Ustawy o CIT. Jest to element dopuszczonej w ramach przepisów polityki podatkowej Wnioskodawcy.

Zdaniem Szefa KAS, modyfikacja stawek amortyzacyjnych stanowi jeden z kluczowych elementów zarządzania podatkowego przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie Specjalnych Stref Ekonomicznych w oparciu o posiadane zezwolenia w związku z realizacją inwestycji.

 

Konsekwentne podejście organów

Analogiczny pogląd wyraził Szef KAS w opinii zabezpieczającej z dnia 11 grudnia 2019 r. (sygn. DKP2.8011.1.2019), prezentując stanowisko, iż „w świetle regulacji updop obniżenie stawki amortyzacji jest działaniem dozwolonym”, a zakres zmniejszenia stawek amortyzacyjnych od środków trwałych zależy wyłącznie od podatnika.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacjach podatkowych, np. z dnia 22 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.587.2018.l.MBD), w której wskazano, iż możliwe jest obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (Dyrektor KIS) potwierdził też możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych do 0%. Zgodnie ze stanowiskiem organu możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik.

Zbliżone podejście organu przyjęte zostało również w interpretacji podatkowej z 6 września 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.286.2019.1.SG).

W związku z powyższym można uznać, że stanowisko zaprezentowane przez Szefa KAS w opinii zabezpieczającej z 25 maja 2020 r. jest kolejnym przejawem utrwalającej się, pozytywnej dla podatników linii interpretacyjnej organów w tym zakresie.