Moc ochronna interpretacji indywidualnych dotyczących działalności B+R budzi wątpliwości podatników

Definicja działalności badawczo-rozwojowej, do której nawiązują przepisy podatkowe, ma złożony charakter, co patrząc na liczbę wydanych interpretacji nierzadko wzbudza wątpliwości interpretacyjne u podatników. Niestety Dyrektor KIS zazwyczaj wzywa podatników do uzupełnienia stanu faktycznego poprzez samodzielne złożenie oświadczenia, iż prowadzą oni działalność B+R. Moc ochronna takiej interpretacji może budzić wątpliwości - co znalazło odzwierciedlenie m.in. w jednej z interpretacji indywidualnych. 

Okoliczności sprawy

Wnioskodawca będący spółką zajmującą się m.in. świadczeniem usług programistycznych w zakresie projektowania i tworzenia analitycznej platformy internetowej, złożył do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”, „Organ”) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie tzw. ulgi IP Box, opisanej w art. 24d („Ulga”) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („Ustawa o CIT”). 

Zgodnie z informacjami przedstawionymi w treści interpretacji, na skutek złożonego przez Wnioskodawcę wniosku Organ wydał interpretację indywidualną (sygn.: 0111-KDIB1-1.4010.255.2021.2.NL), w której potwierdził on wyrażone we wniosku stanowisko o tym, że platforma internetowa jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 Ustawy o CIT i dlatego też dochód z tego prawa jest opodatkowany preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% podstawy opodatkowania. Ponadto, w wyniku zadanych przez Organ za pośrednictwem wezwania pytań, Spółka oświadczyła, iż w ramach wykonywanej przez siebie działalności prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT. 

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wydana wobec niego interpretacja indywidualna posiada przewidzianą w przepisach art. 14k-14n Ordynacji podatkowej funkcję ochronną, skoro podatnik samodzielnie zakwalifikował prowadzoną przez siebie działalność jako B+R. Wątpliwość Wnioskodawcy wyniknęła z faktu, iż dnia 23 listopada 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok o sygn. II FSK 1049/21, w którym stwierdził, że Organ nie może żądać od podatnika, który ubiega się o interpretację podatkową, dokonania we własnym zakresie rozstrzygnięcia, czy prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową. 

Stanowisko Organu

Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, odnosząc się w uzasadnieniu wyłącznie do badawczo-rozwojowego charakteru działalności Wnioskodawcy. Organ nie poruszył jednak kwestii dotyczących waloru ochronnego poprzednio wydanej interpretacji, mimo że wątpliwość dotycząca jej funkcji ochronnej została wyrażona w treści wniosku.

Organ w wezwaniu do uzupełnienia wniosku zadał podatnikowi pytanie: Czy jest to działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług?, na które Wnioskodawca udzielił odpowiedzi twierdzącej. Tym samym Organ ponownie nałożył na podatnika obowiązek samodzielnego rozstrzygnięcia, czy jego działalność ma charakter badawczo-rozwojowy.

W uzasadnieniu interpretacji Dyrektor KIS szeroko objaśnił cechy, jakie powinna nosić aktywność podatnika, aby mogła zostać ona uznana za działalność badawczo-rozwojową, pomijając całkowicie kwestie waloru ochronnego interpretacji wydanej na podstawie samodzielnego zakwalifikowania.

Komentarz PwC

Pomimo istnienia szeregu wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. z 13 stycznia 2022 r. II FSK 1333/21; z 17 grudnia 2021 r. II FSK 1239/21 oraz z 23 listopada 2021 r. II FSK 1049/21), w których Sąd wskazywał, że nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację podatkową, aby we własnym zakresie dokonał rozstrzygnięcia czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową, Organ niezmiennie skłania podatników do samodzielnej kwalifikacji swojej aktywności.

Poprzez zadawanie w wezwaniu do uzupełnienia wniosku pytań, czy wykonywana działalność spełnia definicję działalności B+R, Dyrektor KIS przerzuca ciężar odpowiedzi na pytanie na podatników, którzy wnioskując o wydanie interpretacji indywidualnej oczekują potwierdzenia bądź zaprzeczenia swojego stanowiska i uzyskania ochrony w przedmiocie wskazanym w treści wniosku.

W analizowanym przypadku podatnik uzyskał dwie interpretacje po samodzielnym stwierdzeniu, iż prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Niestety nie uzyskał jednoznacznej informacji, czy uzyskana w takim trybie interpretacja podatkowa posiada jakiekolwiek funkcje ochronne, mimo zapytania o tę kwestię.

Biorąc pod uwagę charakter oraz cel interpretacji podatkowej, trudno zaaprobować działania Organu. Sposób wydawania interpretacji indywidualnych dotyczących art. 4a pkt 26-28 Ustawy o CIT zdaje się abstrahować od ochronnej funkcji tej instytucji, gdyż Dyrektor KIS wymaga, aby to wnioskodawca sam udzielił odpowiedzi na własne pytanie zadane w ramach wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.