Koszty zezwolenia na obrót produktem jako koszt niekwalifikowalny do ulgi na prototyp

Dnia 31 stycznia 2023 roku DKIS wydał interpretację w przedmiocie skorzystania z ulgi na prototyp oraz ulgi na ekspansję. Interpretacja o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.777.2022.2.AN może mieć mieć istotne znaczenie w kontekście podjęcia decyzji o skorzystaniu z przedmiotowych ulg przez podatników, z uwagi na katalog kosztów umożliwiających odliczenie, ale również ze względu na klasyfikację produkcji z udziałem podmiotu trzeciego.

W ramach Polskiego Ładu zostały wprowadzone nowe ulgi dla podatników. Od 1 stycznia 2022 roku podatnicy mają możliwość skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach mechanizmu Ulgi na prototyp, uregulowanej w art. 18ea ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (“updop”), która umożliwia odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych na: produkcję próbną nowego produktu oraz wprowadzenie nowego produktu na rynek. Ponadto, wprowadzona Ulga na ekspansję, wskazana w art. 18eb updop, umożliwia odliczenie do 1 mln PLN kosztów poniesionych na wydatki związane z ekspansją (dalej łącznie: “Ulgi”).

Od czasu wprowadzenia ww. ulg pojawia się wiele wątpliwości interpretacyjnych co do ich prawidłowego stosowania. W związku z powyższym, podatnicy występują z wnioskami do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (“DKIS”) o wydanie interpretacji indywidualnej. Dnia 31 stycznia 2023 roku DKIS wydał interpretację w przedmiocie skorzystania z Ulgi na prototyp oraz Ulgi na ekspansję. 

Spółka zwróciła się z pytaniem do DKIS o możliwość zaliczenia kosztów związanych z realizacją produkcji nowego produktu w ramach Ulgi na prototyp. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza rozpocząć działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem i sprzedażą detaliczną (i) suplementów diety oraz (ii) kosmetyków (“Produkty”). Spółka w związku z planowanym rozpoczęciem działalności planuje utworzenie zespołu rozwojowego, którego zadaniem będzie realizacja projektów związanych z opracowywaniem nowych Produktów, w szczególności na bazie własnych receptur produktowych. Spółka zaznacza, że chociaż w procesie produkcji Spółka wykorzystuje kontraktowy zakład produkcyjny, to przedmiotem zamówienia nie jest zakup produktu podmiotu trzeciego, ale wytworzenie przez ten podmiot ściśle oznaczonej rzeczy na zamówienie Spółki. Celem wprowadzenia do sprzedaży nowych produktów wymagane jest uzyskanie certyfikatów i zezwoleń. Zdaniem Spółki będzie ona uprawniona do odliczenia kosztów: badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji, oraz kosztów opłat związanych z postępowaniem dopuszczającym nowy produkt do obrotu w ramach Ulgi na prototyp. 

DKIS uznał, że koszty wprowadzenia nowego produktu na rynek ograniczają się tylko i wyłącznie do kosztów certyfikacji i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży. Tym samym Wnioskodawca, opracowujący recepturę i koncepcję nowych produktów (suplementy diety) będących wynikiem działalności B+R, realizujący produkcję próbną  w małej skali, a także przygotowujący do sprzedaży wyprodukowane na bazie receptury Wnioskodawcy przez podmiot trzeci suplementy, nie może skorzystać z ulgi na prototyp w kontekście kosztów badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji, oraz kosztów opłat związanych z postępowaniem dopuszczającym nowy produkt do obrotu. Tym samym, jeśli część końcowego produktu jest produkowana przez podmiot trzeci, to zdaniem DKIS, taki produkt nie może być klasyfikowany jako ten “wytworzony przez Spółkę” na podstawie art. 18eb updop.

Komentarz PwC

W naszej ocenie stanowisko przedstawione przez DKIS, w kontekście kosztów podlegających odliczeniu w ramach Ulgi na prototyp, należy uznać za nieprawidłowe. Zdaniem DKIS, zezwolenie na wprowadzenie do obrotu, pomimo wpisów do rejestru, potrzeby kontaktu z odpowiednimi Urzędami (np. GIS) zezwalającym na wprowadzenie produktu na rynek, nie kwalifikuje się do kosztów podlegających odliczeniu. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 18ea ust. 6 updop do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1) badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2) badania cyklu życia produktu;

3) systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

DKIS w powyższej interpretacji potwierdził badawczo-rozwojowy charakter prac w zakresie nowego produktu. W kolejnym etapie, następuje rozruch technologiczny produkcji nie wymagający dalszych prac badawczo-rozwojowych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, co dodatkowo potwierdza możliwość skorzystania z Ulgi na prototyp. Koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji, oraz kosztów opłat związanych z postępowaniem dopuszczającym nowy produkt do obrotu stanowią nieodzowny element prac w procesie produkcji nowego produktu. Ponadto, koszty te są wprost wymienione w ustawie jako koszty kwalifikowane. Tym samym, nie można uznać, iż koszty te nie będą stanowiły kosztów podlegających odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach Ulgi na prototyp.

W części dotyczącej Ulgi na ekspansję, w naszej ocenie, DKIS słusznie uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe w zakresie uznania produktu za wyprodukowany przez Spółkę, szczególnie w przypadku, gdy występuje udział podmiotu trzeciego w całym procesie produkcji. Zgodnie z art. 18eb ust. 2 przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. DKIS słusznie zauważył, że produkt powinien być wytworzony przez Spółke, gdzie w opisanym zdarzeniu przyszłym, nowy produkt ma być produkowany na zlecenie i zgodnie z wytycznymi Spółki przez podmiot trzeci. W omawianej sytuacji, w kontekście Ulgi na ekspansję, Spółka może być uznana za dystrybutora produktu lecz nie za producenta, zatem nie będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia kosztów. 

Sytuacja komplikuje się w momencie gdy podatnik odpowiada za produkcję nowego produktu, a jedynie niewielka część dotycząca montażu/składania/pakowania tego produktu odbywa się za pośrednictwem podmiotu zewnętrznego. W takim przypadku, brak uznania takiego podatnika za producenta nowego produktu - gdzie cała produkcja odbywa się w zakładzie podatnika, a jedynie część dotycząca dystrybucji odbywa się z udziałem podmiotów trzecich - w naszej ocenie może być przedmiotem sporów z Organami. Rekomendowanym rozwiązaniem będzie wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, gdyż nie sposób jednoznacznie rozstrzygnąć czy Organy podatkowe zaprezentują podobne stanowisko. 

Zachęcamy Państwa do zapoznania się z opisanymi powyżej Ulgami, a w przypadku jakichkolwiek pytań do kontaktu z nami.