Finansowanie studiów podyplomowych pracowników może być rozliczane przez pracodawcę w ramach ulgi sponsoringowej

Finansowanie edukacji pracowników przez pracodawców, jest istotnym zagadnieniem podatkowym. Działania wspierające rozwój kwalifikacji zawodowych pracowników przyczyniają się zarówno do wzrostu ich kompetencji, jak i efektywności działalności przedsiębiorstwa. Kluczowym pytaniem pozostaje, czy tego rodzaju wydatki mogą być uwzględnione w ramach ulg podatkowych, takich jak ulga sponsoringowa przewidziana w art. 18ee ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 

Stan faktyczny

Podatnik (Spółka, Wnioskodawca, Podatnik), wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS, Organ) z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, zwracając się z pytaniem, czy koszty poniesione na finansowanie  studiów podyplomowych głównego księgowego zatrudnionego w spółce, mogą zostać odliczone w ramach ulgi sponsoringowej, o której mowa w art. 18ee ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT). 

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w treści interpretacji, Spółka podpisała umowę trójstronną z uniwersytetem oraz pracownikiem. Na mocy tej umowy Spółka pokryła pełne koszty studiów podyplomowych pracownika. Faktura została wystawiona na Spółkę, a wydatek ten zaliczony został do kosztów uzyskania przychodów. 

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły tego, czy w odniesieniu do tego rodzaju wydatku spółka może skorzystać z ulgi sponsoringowej. Spółka argumentowała, że finansowanie studiów podyplomowych stanowi wsparcie szkolnictwa wyższego i nauki, co mieści się w zakresie działalności objętej ulgą sponsoringową. 

Stanowisko Organu

Dyrektor KIS zaaprobował stanowisko Wnioskodawcy, uznając, że koszty poniesione na finansowanie studiów podyplomowych pracownika mogą zostać uwzględnione w ramach ulgi sponsoringowej. Organ w swojej interpretacji podkreślił, że zgodnie z art. 18ee ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, wydatki na opłaty za studia podyplomowe pracowników, określone w art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (PSWiN), kwalifikują się jako koszty działalności wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę.

W analizowanej sprawie kluczowym elementem było zawarcie trójstronnej umowy między Spółką, pracownikiem oraz uczelnią. Zgodnie z tą umową, Spółka zobowiązała się do opłacenia kosztów studiów bezpośrednio na rzecz uczelni, co zostało udokumentowane fakturą wystawioną na Spółkę. Organ uznał, że taka forma rozliczenia spełnia wymogi formalne, wynikające zarówno z ustawy o CIT, jak i z art. 163 PSWiN, który umożliwia uczelniom pobieranie opłat za kształcenie na studiach podyplomowych oraz innych formach kształcenia.

Dyrektor KIS podkreślił, że wydatki te muszą spełniać ogólne kryteria kosztów uzyskania przychodów, czyli być poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. W tym przypadku organ uznał, że finansowanie studiów księgowego miało bezpośredni związek z działalnością Spółki, ponieważ prowadziło do podniesienia kwalifikacji zawodowych pracownika, co przekłada się na lepsze wykonywanie obowiązków służbowych.

Organ odniósł się również do ograniczeń przewidzianych w art. 18ee ustawy o CIT. W szczególności stwierdzono, że Spółka nie jest założycielem uczelni niepublicznej, co mogłoby uniemożliwić zastosowanie ulgi. Ponadto spółka oświadczyła, że poniesione koszty nie zostały jej w żaden sposób zwrócone ani odliczone w innej formie, co dodatkowo potwierdza możliwość ich uwzględnienia w ramach ulgi sponsoringowej.

Komentarz PwC

W naszej opinii, stanowisko DKIS zawarte w omawianej interpretacji należy ocenić jako trafne, jednak zastosowanie ulgi sponsoringowej, o której mowa w art. 18ee ustawy o CIT, wymaga szczegółowej analizy zarówno przepisów prawa, jak i praktyki ich stosowania.

Zgodnie z art. 18ee ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty działalności wspierającej szkolnictwo wyższe i naukę uznaje się wydatki poniesione na finansowanie zatrudnionemu przez podatnika pracownikowi opłat za studia podyplomowe, kształcenie specjalistyczne lub inne formy kształcenia, o których mowa w art. 163 PSWiN. Art. 163 tej ustawy precyzuje, że uczelnie mają prawo pobierać opłaty za takie formy kształcenia, co wyznacza ramy prawne dla ich finansowania przez pracodawców. Dodatkowo, przepisy te umożliwiają uznanie takich wydatków za koszty podatkowe pod warunkiem, że są one zgodne z zasadą celowości w rozumieniu art. 15 ustawy o CIT.

Warto w tym miejscu nawiązać do interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS, które szerzej omawiają zagadnienie finansowania studiów pracowników. Jak wskazano w interpretacji z dnia 27 grudnia 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.691.2022.2.SG, koszty finansowania studiów podyplomowych pracowników, mające na celu podniesienie ich kwalifikacji zawodowych, mogą zostać rozliczone w ramach ulgi sponsoringowej. Podobne stanowisko wyrażono w interpretacji z dnia 6 marca 2024 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.844.2022.10.AN, gdzie uwzględniono również finansowanie studiów MBA. Obydwa przypadki potwierdzają, że kluczowe znaczenie ma dokumentacja oraz wyraźne powiązanie wydatków z działalnością podatnika.

W naszej ocenie, interpretacja DKIS potwierdza kluczowe elementy, które mogą być istotne innych przedsiębiorców finansujących studia swoim pracownikom:

• Dokumentacja: precyzyjne określenie obowiązków stron w umowie trójstronnej oraz prawidłowe udokumentowanie poniesionych kosztów – w tym faktury i wyciągi – są niezbędne dla wykazania zasadności ulgi sponsoringowej.
• Cel finansowania: finansowanie musi być bezpośrednio związane z działalnością podatnika, a jego cel powinien być jasno określony jako podniesienie kwalifikacji zawodowych pracownika.
• Brak wyłączeń: Podatnik nie może być założycielem uczelni niepublicznej, a poniesione koszty nie mogą być zwrócone ani odliczone w inny sposób.

Podkreślamy, że ulga sponsoringowa, choć stanowi korzystny mechanizm dla podatników, nie jest narzędziem o szerokim zastosowaniu. Przepisy szczegółowo określają rodzaje kosztów, które mogą być objęte ulgą, oraz wymogi formalne, które należy spełnić. Niemniej jednak, interpretacje takie jak omawiana oraz przywołane wyżej, wskazują na możliwości korzystania z ulgi w sposób efektywny, przy zachowaniu należytej staranności i dbałości o dokumentację.