Organ wydający:
Dyrektor KIS
Data:
2021-02-26
Sygnatura:
0115-KDIT2-3.4010.209.2017.12.MJ
Certyfikat rezydencji w formacie „pdf” lub „jpg” wydany przez zagraniczną administrację skarbową, może być uznawany za wystarczający dowód na wykazanie miejsca zamieszkania/ siedziby otrzymującego wynagrodzenie za usługi z terytorium Polski.

Sprawa dotyczyła polskiej spółki, nabywającej usługi reklam oraz zarządzania usługami od zagranicznych firm. Irlandzka spółka, która miała współpracować z polską, w ramach dostarczenia wspomnianych usług, obsługuje klientów z całego świata. W związku z tym, udostępnia ona swoje certyfikaty rezydencji elektronicznie, aby umożliwić usługobiorcom uzyskanie tych dokumentów. Certyfikaty wystawione zostały przez administrację skarbową w Irlandii i przekazane bezpiecznym kanałem elektronicznym, są więc w tym kraju powszechnie uważane jako wiążące. Spółka posiada również certyfikat rezydencji w formie papierowej, a konkretnie kopie poświadczonej za zgodność z oryginałem przez notariusza.

W niniejszej sprawie w dniu 15 września 2017 r. Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualna w której stwierdził że certyfikat rezydencji pozyskany przez Spółkę w postaci dokumentu w formie pliku „pdf” lub „jpg" nie stanowi zaświadczenie, o jakim mowa w art. 4a pkt 12 ustawy o CIT. Spółka złożyła skargę do WSA w Szczecinie. Wyrokiem z 25 stycznia 2018 r. (I SA/Sz 984/17) sąd uchylił interpretację. Następnie dyrektor KIS złożył skargę kasacyjną do NSA, która została oddalona.

Na tym tle polska spółka zapytała organ podatkowy, czy certyfikaty rezydencji pozyskane w formie dokumentów „pdf” lub „jpg” stanowią zaświadczenie zgodne z art. 4a pkt 12 ustawy o CIT.

Zdaniem spółki, przepisy prawa nie wymagają, aby certyfikat rezydencji powstawał w określonej formie i tylko takiej był przyjmowany. W związku z tym, certyfikat papierowy wydrukowany jako „pdf” lub „jpg” nie narusza żadnych przepisów prawa, gdyż w tej formie jest pierwotnie wydawany przez zagraniczną administrację skarbową. Dodatkowo, irlandzka spółka obsługuje tysiące klientów na całym świecie, więc certyfikat w formie elektronicznej jest jedynym sposobem na potwierdzenie rezydencji. 

W ocenie spółki, plik elektroniczny w formacie „pdf” lub „jpg” nie narusza ani struktury logicznej ani treści dokumentu wystawionego przez zagraniczną administrację skarbową, zgodny jest więc z art. 180 i 187 Ordynacji Podatkowej. W związku z tym, mieści się on w pojęciu certyfikatu rezydencji wskazanego w art. 4a ustawy o CIT. 

Organ dokonując merytorycznej oceny oraz uwzględniając wyrok WSA w Szczecinie oraz NSA uznał stanowisko spółki za prawidłowe, uchylając zaskarżoną interpretację indywidualną i jednocześnie odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska spółki.