Podział transakcji na części umożliwiający pełniejsze rozliczenie strat z lat ubiegłych nie stanowi unikania opodatkowania

9 kwietnia 2021 r. Szef KAS wydał opinię zabezpieczającą dotyczącą planowanej sprzedaży nieruchomości uznając, iż w analizowanej transakcji nie powinna znaleźć zastosowania klauzula ogólna przeciwko unikaniu opodatkowania.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym, wnioskodawca planował sprzedaż nieruchomości składającej się z budynków, budowli i urządzeń wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntów. Sprzedaż miała się odbyć w dwóch transzach - w IV kwartale 2020 r. kupujący (wyłoniony w przetargu) miał nabyć prawo własności biurowca, a następnie - po opuszczeniu biurowca przez wnioskodawcę (zgodnie z ustaleniami stron po 90 dniach od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży biurowca, tj. już w 2021 r.) - prawo własności pozostałych budynków, budowli i urządzeń.

W latach 2017-2019 wnioskodawca ponosił straty podatkowe, które zamierza rozliczyć z dochodem osiąganym w 2020 i 2021 r. (po 50% straty w każdym z obu lat). Dochód ten miał powstać właśnie w związku z opisaną sprzedażą nieruchomości. Jak zaznaczył wnioskodawca, gdyby sprzedaż ogółu nieruchomości nastąpiła tylko w jednej transzy, tj. w całości w 2020 r., w 2021 r. nie osiągnąłby on dochodu pozwalającego na rozliczenie straty z lat ubiegłych. W związku z tym odsunięcie w czasie powstania zobowiązania podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (a w konsekwencji obniżenie wysokości tego zobowiązania w 2021 r.) zostało uznane za korzyść podatkową.

Szef KAS wskazał, że jego zdaniem osiągnięcie korzyści podatkowej było głównym lub jednym z głównych celów przeprowadzenia czynności w sposób opisany przez wnioskodawcę. Chociaż w ocenie Szefa KAS cel opisanej transakcji - upłynnienie majątku nieruchomego za jak najwyższą cenę - należy uznać za działanie racjonalne, to cel ten można było osiągnąć bez podziału transakcji na dwie części. 

Jednocześnie Szef KAS wskazał, że w jego ocenie osiągnięcie korzyści podatkowej nie będzie sprzeczne z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu. W lakonicznym uzasadnieniu wskazano, że zdaniem Szefa KAS art. 7 ust. 5 ustawy o CIT wprost wskazuje na możliwość rozliczenia straty podatkowej w kwocie ustalonej przez wnioskodawcę.

Szef KAS uznał, że opisany sposób działania nie nosi znamion sztuczności. W tym zakresie podzielił stanowisko wnioskodawcy, że uzasadnieniem ekonomicznym działania wnioskodawcy jest upłynnienie majątku nieruchomego za jak najwyższą cenę. Dążenie do ustalenia jak najlepszych warunków dla obu stron transakcji w celu osiągnięcia własnych korzyści ekonomicznych Szef KAS uznał za racjonalne. Równocześnie wskazał on, żę podział transakcji na dwie części nie wpisuje się w przykładowe, ustawowe przesłanki sztuczności.