Współpraca z B2B nie wyklucza działalności B+R

Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok, w którym potwierdził, że współpraca z podwykonawcą w modelu B2B nie wyklucza prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej przez Spółkę. Wyrok ten jest szczególnie istotny dla podmiotów z branży IT korzystających z ulgi badawczo-rozwojowej oraz preferencji IP BOX.

Okoliczności sprawy

Spółka (dalej również: „Wnioskodawca”) prowadziła działalność gospodarczą obejmującą m.in. rozwój autorskiego programu komputerowego. Kluczowe prace nad rozwojem systemu – polegające na tworzeniu nowych modułów i funkcjonalności – były realizowane na podstawie koncepcji i założeń opracowanych przez Spółkę, natomiast ich wykonanie powierzano zewnętrznemu programiście w ramach umowy B2B, z pełnym przeniesieniem autorskich praw majątkowych na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wystąpił o interpretację indywidualną, pytając m.in. czy prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową (dalej: „działalność B+R”) w rozumieniu ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), czy w jej ramach powstało, zostało rozwinięte lub ulepszone kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz czy dochód osiągnięty z licencji programu komputerowego będzie podlegał opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% w ramach IP BOX.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej „Dyrektor KIS”, „Organ”) uznał, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności B+R, ponieważ prace są realizowane przez zewnętrznego wykonawcę, a Spółka jedynie zleca i finansuje te działania. W ocenie Organu, działania te nie mają charakteru twórczego i nie zwiększają zasobów wiedzy, a wydatki nie mogą korzystać z ulgi B+R.

Stanowisko WSA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem wydanym w dniu 30 października 2024 r, w sprawie o sygn. I SA/Bk 272/24 (dalej: „WSA”) uchylił interpretację wydaną przez Dyrektora KIS, wskazując, że działalność B+R może być prowadzona również z udziałem podmiotów trzecich, a twórczy wkład podatnika może polegać na opracowaniu koncepcji, zarządzaniu projektem i nadzorze nad jego realizacją. Sąd podkreślił, że Spółka odpowiadała za koncepcję, określenie funkcjonalności i kierunek rozwoju programu, natomiast podwykonawca realizował konkretne zadania techniczne zgodnie z założeniami Spółki. Samo już opracowanie nowych modułów, które nie istniały wcześniej, może być uznane – zdaniem WSA, za twórcze działanie w rozumieniu ustawy o CIT.

Stanowisko NSA

Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w całości podzielił stanowisko WSA, wskazując, że:

• Prowadzenie działalności B+R nie wymaga samodzielnego wykonywania prac technicznych przez podatnika - kluczowa jest rola podatnika jako inicjatora, autora założeń i koordynatora procesu stwarzającego możliwości rozwoju i powstania efektów twórczych.
• Wnioskodawca opracowywał koncepcje i założenia funkcjonalne, kierował procesem wytwarzania oprogramowania, posiadał prawa autorskie do wszystkich elementów programu, systematycznie rozwijał i wdrażał nowe funkcje. Działania te mieszczą się w zakresie działalności B+R.
• Prace realizowane przez Wnioskodawcę obejmowały projektowanie i wdrażanie nowych funkcjonalności, dedykowanych wyłącznie jego potrzebom związanym z automatyzacją procesów i usprawnieniem działalności gospodarczej, co spełnia przesłanki twórczości, systematyczności i innowacyjności.
• Współpraca z podwykonawcą nie wyklucza prowadzenia działalności B+R, jeśli podatnik koordynuje prace, ponosi za nie odpowiedzialność i wykorzystuje ich rezultaty w działalności gospodarczej.
• Nabycie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego nie wyklucza możliwości dalszego jego rozwoju i ulepszania w ramach działalności B+R Spółki.

Komentarz PwC

Prowadzenie przez podatnika działalności B+R jest warunkiem koniecznym do skorzystania z preferencji IP Box. W celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku w ramach IP Box, kwalifikowane prawo własności intelektualnej powinno powstać, zostać rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R. W tym kontekście, poważne wątpliwości powstają przy modelu współpracy z podwykonawcami B2B (bardzo powszechny model w obrocie gospodarczym, zwłaszcza w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego).

Komentowany wyrok NSA potwierdza, że ten model współpracy z podwykonawcami B2B nie wyklucza stosowania preferencji IP Box. Według NSA kluczowe jest to, że to Spółka odpowiada za koncepcję całego produktu (projektu), zarządza projektem oraz ponosi końcową odpowiedzialność za efekty prac. Kluczowe znaczenie ma twórczy wkład podatnika w procesie powstawania nowych rozwiązań, a nie wyłącznie techniczne wykonanie prac.

Odnosząc się do praktycznego znaczenia omawianego wyroku, należy zaznaczyć, że potwierdza on, iż również podatnicy rozwijający swój produkt przy pomocy innych podmiotów mogą skorzystać z preferencji IP Box. W naszej ocenie, wyrok ten uwzględnia realia współczesnych projektów IT, często realizowanych w modelu rozproszonym i zespołowym.

Podatnicy powinni zadbać zatem o właściwe udokumentowanie swojej roli w procesie twórczym – od opracowania koncepcji, przez zarządzanie projektem, po wdrożenie efektów prac.

W przypadku, gdyby chcieli Państwo omówić skutki wyroku w kontekście swojej działalności, zapraszamy do kontaktu z naszym zespołem.