Ulga na robotyzację: co zrobić ze zlikwidowanymi robotami?

W dniu 17 marca 2025 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.12.2025.2.BJ, w całości potwierdzającą stanowisko wnioskującej Spółki. Interpretacja dotyczyła kwestii związanych z ulgą na robotyzację opisanej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa o CIT), a konkretnie wpływu likwidacji i sprzedaży złomu zrobotyzowanych urządzeń na obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną z wykorzystaniem robotów i urządzeń peryferyjnych, które stanowią środki trwałe i zostały objęte ulgą na robotyzację. W związku z postępem technologicznym lub innymi okolicznościami biznesowymi bądź faktycznymi, Spółka co jakiś czas jest zmuszona likwidować te roboty przed końcem ich okresu amortyzacji. Likwidacja polega na demontażu i unicestwieniu maszyn, a pozostałe po niej elementy, kwalifikowane jako złom, są sprzedawane do podmiotów trzecich. Spółka zwróciła się z pytaniem o skutki podatkowe tych działań. Czy likwidacja oraz sprzedaż złomu skutkują koniecznością zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę uprzednio odliczonych odpisów amortyzacyjnych?

Stanowisko Wnioskodawcy

Spółka argumentowała, że likwidacja robotów nie jest równoznaczna ze zbyciem w rozumieniu art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT. Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie oznacza sprzedaż lub inne trwałe przeniesienie prawa własności. Likwidacja natomiast prowadzi do unicestwienia środka trwałego, bez przeniesienia prawa własności na inny podmiot. Analogicznie, sprzedaż złomu po likwidacji dotyczy odrębnego przedmiotu, będącego jedynie pozostałością po zniszczonym robocie. W konsekwencji, Spółka uważa, że nie ma obowiązku zwiększania podstawy opodatkowania. Spółka powołała się na linię orzeczniczą dotyczącą podobnych kwestii w kontekście przepisów Rozporządzenia SSE, wskazując, że likwidacja środka trwałego nie jest równoznaczna z utratą prawa do preferencji podatkowej.

Uzasadnienie Dyrektora KIS

DKIS potwierdził stanowisko spółki, stwierdzając, że jest ono prawidłowe, odstępując od uzasadnienia prawnego. Choć DKIS nie przedstawił szczegółowego uzasadnienia, jego decyzja wyraźnie wskazuje, że likwidacja robotów, rozumiana jako fizyczne unicestwienie, nie spełnia definicji "zbycia" w kontekście art. 38eb ust. 6 Ustawy o CIT. Sprzedaż złomu, jako odrębnego przedmiotu, również nie ma wpływu na konieczność zwiększenia podstawy opodatkowania. Decyzja ta potwierdza interpretację spółki i jednocześnie sugeruje, że dla uznania zdarzenia za "zbycie" w rozumieniu przepisów o uldze na robotyzację, konieczne jest rzeczywiste przeniesienie prawa własności na inny podmiot.

Podsumowanie

Interpretacja KIS rozstrzyga istotną kwestię dotyczącą ulgi na robotyzację. Wyjaśnia, że fizyczna likwidacja robotów, bez przeniesienia prawa własności, nie jest równoznaczna ze zbyciem w rozumieniu przepisów CIT. Decyzja ta stanowi cenne orzecznictwo dla podatników korzystających z ulgi na robotyzację i pozwala uniknąć niepotrzebnych korekt podatkowych w przypadku likwidacji robotów przed końcem ich okresu amortyzacji. Należy jednak pamiętać, że interpretacja indywidualna ma charakter wiążący jedynie dla wnioskodawcy. Nasi specjaliści służą Państwu pomocą w trudnych bądź niejednoznacznych przypadkach związanych z rozliczeniem ulgi na robotyzację, jak i również pozostałych ulg podatkowych.