Możliwość jednorazowego odliczenia kosztów w ramach ulgi na robotyzację - powolna zmiana podejścia na korzyść podatnika

W dniu 9 stycznia 2025 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: WSA) wydał wyrok w całości uchylając zaskarżoną interpretację z dnia 10 września 2024 r., o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.347.2024.2.BJ, w której Spółka zaskarżyła interpretację wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS), zarzucając organowi naruszenie przepisów prawa materialnego.

Stanowisko Spółki

Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, wskazanym we wniosku złożonym do DKIS, Spółka jest specjalistycznym ośrodkiem konstrukcyjno-badawczym działającym w branży motoryzacyjnej. Zajmuje się świadczeniem kompleksowych i specjalistycznych usług dotyczących wzornictwa, projektowania i prototypowania części nadwozi pojazdów, a także maszyn, urządzeń oraz oprzyrządowania produkcyjnego. W uzupełnieniu składanego wniosku Spółka wskazała, że przyjęła do ewidencji maszyny takie jak:

• wycinarka do profili,
• wycinarka laserowa do blach,
• robot spawalniczy,
• automat tokarski.

Dodatkowo Spółka posiadała interpretację indywidualną potwierdzającą, że wskazane wyżej maszyny są robotami w rozumieniu ulgi na robotyzację. Spółka wskazała, iż od urządzeń dokonywane są odpisy amortyzacyjne, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Przedstawiła również, jakie roczne stawki amortyzacyjne są stosowane przy amortyzacji podatkowej wymienionych we wniosku urządzeń.

Kierując pytanie do DKIS, Spółka wskazała, iż wniosek nie dotyczy kwestii ustalenia prawa do ulgi, a uprawnienia do rozpoznania ulgi na robotyzację, nie w ramach odpisów amortyzacyjnych, lecz poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Stanowisko DKIS

W swojej odpowiedzi DKIS wskazał, że zgodnie z art. 38eb ust. 1 Ustawy o CIT dozwolone jest ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu Ustawy o CIT. Niemniej, ponadnormatywne odliczenie przysługuje jedynie do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.

Jak wskazał dalej DKIS, w przypadku nabycia nowych urządzeń, które zostały zaliczone do ewidencji środków trwałych jako roboty przemysłowe, możliwe jest skorzystanie z ulgi na robotyzację zgodnie z art. 38eb Ustawy o CIT. Odpisy amortyzacyjne od tych urządzeń, dokonane w latach 2022-2026, mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w wysokości 50%, jednak nie można tego zrobić jednorazowo.

Oznacza to, że jednorazowe odliczenie 50% kosztów nabycia nie jest możliwe. W związku z tym, podatnik ma prawo do stopniowego obniżenia podstawy opodatkowania o 50% amortyzacji w wyznaczonym okresie, ale nie jednorazowo w roku zakupu.

Stanowisko WSA

W odpowiedzi na negatywne stanowisko DKIS, Spółka zaskarżyła rozstrzygnięcie wydane przez organ. DKIS wniósł natomiast o oddalenie skargi, twierdząc, że nie znajduje podstaw do uwzględnienia zarzutów wnioskodawcy, podtrzymując tym samym swoje stanowisko w sprawie. WSA w Łodzi uznał, iż skarga Spółki jest w pełni zasadna i podlega uwzględnieniu. W treści wyroku sąd pochylił się nad wykładnią przepisów regulujących ulgę na robotyzację w kontekście ustalenia metody odliczenia 50% kosztów zakupu robotów przemysłowych oraz związanych z nimi maszyn i urządzeń od podstawy opodatkowania.

Zdaniem sądu stanowisko przedstawione przez organ, dotyczące możliwości potrącenia kosztów na robotyzację poprzez zwiększenie odpisów amortyzacyjnych i odesłanie ulgi na robotyzację do zasad regulujących amortyzację środków trwałych, było błędne. WSA wskazał, że taka wykładnia jest sprzeczna bezpośrednio z literalnym brzmieniem przepisów. Zgodnie z treścią art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wyłącznie koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację. Dodatkowo, zgodnie z art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów na robotyzację są wszelkie koszty poniesione na nabycie określonych w katalogu składników. WSA przytoczył, że "oznacza to, że wszystkie wydatki, które warunkują nabycie własności robota przemysłowego, stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację."

Jak dalej wskazał WSA, "w przepisach regulujących ulgę na robotyzację brak wskazań odnoszących się do sposobu zaliczenia w koszty uzyskania 50% wydatków 'poniesionych' w roku podatkowym na robotyzację.” Nie istnieje również precyzyjne określenie obowiązku dokonania rozliczenia ulgi poprzez zwiększenie odpisów amortyzacyjnych. Zdaniem WSA należy również podkreślić, że "podatnicy spełniający warunki zastosowania ulgi na robotyzację są uprawnieni do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 38eb p.d.p. kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację, 50% kosztów poniesionych na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn, urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych oraz innych urządzeń, systemów i usług funkcjonalnie z nimi związanych jednorazowo w roku nabycia tych przedmiotów." WSA podkreślił, że nie ma znaczenia, czy będą one należeć do środków trwałych, ponieważ przepisy przewidują, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają koszty bezpośrednio poniesione na zakup nowych robotów przemysłowych, a nie kwoty związane z późniejszymi odpisami amortyzacyjnymi.

WSA zwrócił również uwagę, że intencją ustawodawcy było wsparcie szybkiego rozwoju technologicznego poprzez preferencyjne odliczenia bez ograniczeń wynikających ze standardowych zasad amortyzacji. Sąd przyznał, że przepis art. 38eb ustawy o CIT jasno określa możliwość jednorazowego odliczenia 50% kosztów zakupu w roku nabycia, bez związku z amortyzacją jako środków trwałych.

Ponadto, jak wskazał sąd, ustawodawca przewidział również sytuację zbycia środka przed pełnym zamortyzowaniem, co nakłada obowiązek skorygowania wcześniej dokonanych odliczeń w zeznaniu podatkowym. To, zdaniem WSA, pokazuje, że prawo pozwala na elastyczne korzystanie z ulgi wraz z amortyzacją, pod warunkiem spełnienia określonych wymogów. Sąd podkreślił również zasadę restrykcyjnej interpretacji ulg podatkowych zgodnie z ich zamierzonym celem, co powinno wykluczać interpretacje ograniczające ich zasięg.

Komentarz

To już kolejny z wyroków, w którym WSA zgadza się z wnioskodawcami (przykładowo wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2023 r. o sygn. III SA/Wa 1993/23) w zakresie możliwości dotyczącej jednorazowego odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Należy więc odpowiedzieć na pytanie, czy możliwe jest jednorazowe odliczenie kosztów poniesionych na robotyzację? Patrząc na ostatni trend w orzecznictwie, możliwość jednorazowego odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację staje się coraz bardziej klarowna i oczywista. Pomimo faktu, że DKIS wciąż zdaje się nie uznawać tej możliwości, to stanowisko sądów wydaje się jednak stać po stronie podatników. Odpowiadając więc na zadane wcześniej pytanie, jest to jak najbardziej możliwe, niemniej trzeba mieć na uwadze możliwość zakwestionowania takiego podejścia przez organy podatkowe.

W naszej opinii przedmiotowy wyrok, a w szczególności powoli zmieniająca się linia orzecznicza w tym zakresie, pozytywnie wpływa na przedsiębiorców chcących skorzystać z ulgi na robotyzację. W szczególności, biorąc pod uwagę fakt zbliżającej się końcowej daty obowiązywania ulgi na robotyzację (do końca roku podatkowego 2026 - czyli dla większości przedsiębiorców do 31 grudnia 2026 roku). Dlatego też nasi specjaliści służą Państwu pomocą w trudnych bądź niejednoznacznych przypadkach związanych z rozliczeniem ulgi na robotyzację, jak i również pozostałych ulg podatkowych.