10 października 2025 r. ministrowie gospodarki i finansów państw członkowskich UE zdecydowali w ramach ECOFIN o ponownym pozostawieniu bez zmian unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej (tzw. rajów podatkowych).
Lista została zamieszczona w załączniku I do konkluzji Rady o unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych. Obecnie unijna lista rajów podatkowych obejmuje zatem następujące państwa:
- Samoa Amerykańskie,
- Anguilla,
- Fidżi,
- Guam,
- Niezależne Państwo Samoa,
- Palau,
- Panama,
- Federacja Rosyjska,
- Trynidad i Tobago,
- Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych,
- Vanuatu.
Niezależnie od powyższego, Rada Unii Europejskiej postanowiła zaktualizować listę jurysdykcji, które nie spełniają wszystkich kryteriów, natomiast zobowiązały się do zreformowania krajowego ustawodawstwa w celu dostosowania się do uzgodnionych standardów dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych, znajdujących się w zwyczajowym dokumencie o aktualnym stanie współpracy – tzw. „szarej liście” lub Załączniku II. W rezultacie Wietnam został usunięty z listy objętej Załącznikiem II, natomiast Grenlandia, Maroko, Jordania i Czarnogóra, które zobowiązały się do wyeliminowanie pierwotnie stwierdzonych nieprawidłowości, zostały do niej dodane.
Tym samym, Załącznik II obejmuje obecnie następujące jedenaście jurysdykcji:
- Antigua i Barbuda,
- Belize,
- Brytyjskie Wyspy Dziewicze,
- Brunei Darussalam,
- Eswatini,
- Grenlandia,
- Jordania,
- Czarnogóra,
- Maroko,
- Seszele,
- Turcja.
Kiedy transakcje z “rajami podatkowymi” będą schematem podatkowym?
Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej w przypadku wystąpienia płatności podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu do podmiotu powiązanego z siedzibą, zarządem lub miejscem zamieszkania w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (w tym wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych) należy z zasady zidentyfikować schemat podatkowy.
Co istotne, przesłanką wystąpienia schematu podatkowego w takim przypadku nie jest ani wystąpienie korzyści podatkowej, ani nawet działanie w celu jej osiągnięcia. Bez znaczenia pozostaje też wartość transakcji (schematem może być nawet transakcja mająca za przedmiot np. towar o wartości 1 zł).
Warto też zwrócić uwagę, że przepisy o raportowaniu schematów podatkowych niezależnie definiują, które podmioty należy uznawać za powiązane.
W razie jakichkolwiek pytań dotyczących omawianego wyżej zagadnienia, zachęcamy do kontaktu z nami.