English

 

10 października 2025 r. ministrowie gospodarki i finansów państw członkowskich UE zdecydowali w ramach ECOFIN o ponownym pozostawieniu bez zmian unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej (tzw. rajów podatkowych).

 

Lista została zamieszczona w załączniku I do konkluzji Rady o unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych. Obecnie unijna lista rajów podatkowych obejmuje zatem następujące państwa:

  1. Samoa Amerykańskie,
  2. Anguilla,
  3. Fidżi,
  4. Guam,
  5. Niezależne Państwo Samoa,
  6. Palau,
  7. Panama,
  8. Federacja Rosyjska,
  9. Trynidad i Tobago,
  10. Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych,
  11. Vanuatu.

Niezależnie od powyższego, Rada Unii Europejskiej postanowiła zaktualizować listę jurysdykcji, które nie spełniają wszystkich kryteriów, natomiast zobowiązały się do zreformowania krajowego ustawodawstwa w celu dostosowania się do uzgodnionych standardów dobrego zarządzania w kwestiach podatkowych, znajdujących się w zwyczajowym dokumencie o aktualnym stanie współpracy – tzw. „szarej liście” lub Załączniku II. W rezultacie Wietnam został usunięty z listy objętej Załącznikiem II, natomiast Grenlandia, Maroko, Jordania i Czarnogóra, które zobowiązały się do wyeliminowanie pierwotnie stwierdzonych nieprawidłowości, zostały do niej dodane.

Tym samym, Załącznik II obejmuje obecnie następujące jedenaście jurysdykcji:

  1. Antigua i Barbuda,
  2. Belize,
  3. Brytyjskie Wyspy Dziewicze,
  4. Brunei Darussalam,
  5. Eswatini,
  6. Grenlandia,
  7. Jordania,
  8. Czarnogóra,
  9. Maroko,
  10. Seszele,
  11. Turcja.

Kiedy transakcje z “rajami podatkowymi” będą schematem podatkowym?

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej w przypadku wystąpienia płatności podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu do podmiotu powiązanego z siedzibą, zarządem lub miejscem zamieszkania w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (w tym wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych) należy z zasady zidentyfikować schemat podatkowy.

Co istotne, przesłanką wystąpienia schematu podatkowego w takim przypadku nie jest ani wystąpienie korzyści podatkowej, ani nawet działanie w celu jej osiągnięcia. Bez znaczenia pozostaje też wartość transakcji (schematem może być nawet transakcja mająca za przedmiot np. towar o wartości 1 zł).

Warto też zwrócić uwagę, że przepisy o raportowaniu schematów podatkowych niezależnie definiują, które podmioty należy uznawać za powiązane.

W razie jakichkolwiek pytań dotyczących omawianego wyżej zagadnienia, zachęcamy do kontaktu z nami.