Na stronie Ministerstwa Finansów opublikowane zostały objaśnienia podatkowe z dnia 29 kwietnia 2021 r. dotyczące zasad ustalania rezydencji podatkowej oraz zakresu obowiązku osoby fizycznej w Polsce. Opublikowane objaśnienia mogą być postrzegane jako zapowiedź szczególnego zainteresowania władz podatkowych rezydencją osób fizycznych, które utraciły/utracą rezydencję podatkową w Polsce.

 

Tematyka poruszona w objaśnieniach

Wydane objaśnienia na 13-tu stronach opisują zasady ustalania rezydencji podatkowej w Polsce dla osoby fizycznej. Poruszane są następujące zagadnienia:

  • zakres obowiązku podatkowego w Polsce: ograniczony i nieograniczony obowiązek podatkowy, (art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT),
  • definicja miejsca zamieszkania,
  • jakie są kryteria ustalania rezydencji podatkowej i na czym one polegają,
  • czy można być rezydentem podatkowym w dwóch państwach,
  • jaki wpływ na ustalenie rezydencji podatkowej mają umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przedstawiane zasady i przepisy przeplatane są praktycznymi przykładami, które mają ułatwić podatnikom zrozumienie często skomplikowanych zasad określania rezydencji i powiązania przepisów krajowej ustawy podatkowej z regulacjami międzynarodowych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. 

Objaśnienia stanowią ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego i wydane zostały na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 14n § 4 pkt 1 Ordynacji podatkowej zastosowanie się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do objaśnień podatkowych powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k–14m tej ustawy. Niemniej jednak w końcowym stwierdzeniu Minister Finansów podkreśla, że rozstrzygnięcia opisywane w przedstawionych przykładach pozostają aktualne pod warunkiem, że w stanie faktycznym nie wystąpią istotne okoliczności, niewymienione w opisie tego stanu faktycznego, które uzasadniają odmienną ocenę. 

 

Komentarz PwC

Niewątpliwie, objaśnienia mogą stanowić dla podatników dobry punkt wyjścia do analizy ich sytuacji podatkowej. W objaśnieniach potwierdzono pewne zasady interpretacji przepisów, które nie wynikają wprost z przepisów, np.: 

  • Potwierdzono, że przy liczeniu dni pobytu osoby fizycznej dla zbadania jednej z przesłanek posiadania rezydencji podatkowej w Polsce należy brać pod uwagę dni fizycznej obecności (tj. każda część odrębnego dnia spędzonego w Polsce jest liczona jako jeden dzień pobytu). 
  • Potwierdzono możliwość tzw. łamania rezydencji podatkowej - tj. możliwość uznania podatnika za rezydenta podatkowego w Polsce wyłącznie przez część roku podatkowego, jeśli określone przesłanki zostaną spełnione. 

Opublikowane objaśnienia należy postrzegać jako wydane w celu szerzenia wiedzy i zapewnienia spójnego i jednolitego podejścia do stosowania zasad określania rezydencji podatkowej osób fizycznych. Jednakże, warto pamiętać o ostatniej zmianie przepisów ustawy o PIT praktycznie likwidującej możliwość stosowania tzw. ulgi abolicyjnej, jaka weszła w życie od 2021 r. W tym kontekście opublikowane objaśnienia można postrzegać jako zapowiedź szczególnego zainteresowania władz podatkowych rezydencją podatkową osób fizycznych, które w związku z wyjazdem czy pracą za granicą zgłosiły/zgłoszą utratę rezydencji podatkowej w Polsce. 

 

Co to dla mnie oznacza

Wyjazd i wykonywanie pracy poza granicami Polski nie musi oznaczać zmiany rezydencji podatkowej osoby fizycznej. Mimo czasowego pobytu za granicą osoby fizyczne mogą nadal być uznawane za rezydentów podatkowych w Polsce, a tym samym być zobowiązane do zadeklarowania dochodów zagranicznych w Polsce i ewentualnej zapłaty podatku od dochodów zagranicznych. Dotyczy to m.in. dochodów z pracy uzyskanych w takich krajach jak na przykład Wielka Brytania, Austria, Irlandia, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Rosja, Holandia, Dania, Norwegia, Islandia, Japonia, Belgia, Malta Ukraina, Cypr, Portugalia. Zarówno ocena rezydencji podatkowej, jak i obowiązków podatkowych w Polsce jest przedmiotem indywidualnej oceny konkretnych okoliczności.