Organ wydający:
Dyrektor KIS
Data:
2022-09-14
Sygnatura:
0114-KDIP1-3.4012.351.2022.1.AMA
Importowane srebrne monety bulionowe należy uznać za przedmioty kolekcjonerskie w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT. W związku z tym daje to możliwość zastosowania szczególnej procedury (tzw. procedury VAT-marża) opodatkowania srebrnych monet. Tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 września 2022 r.

 

Stan faktyczny

Spółka prowadzi działalność na terenie Unii Europejskiej w zakresie sprzedaży metali szlachetnych oraz pośrednictwa w transakcjach na pozagiełdowym rynku walutowym, oferując m.in. sprzedaż srebra inwestycyjnego w formie monet bulionowych o masie co najmniej jednej uncji trojańskiej. Spółka jako czynny podatnik podatku VAT planuje, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, import dwóch typów srebrnych monet (dalej także jako: Monety lub Moneta A i Moneta B) w celu dalszej ich odsprzedaży. Monety są pełnoprawnymi środkami płatniczymi oraz akceptowalne i wymienialne na całym świecie. Monety posiadają także wybite wartości nominalne. Wartość rynkowa Monety A i Monety B, zarówno na rynku pierwotnym jak i na rynku wtórnym, znacząco przewyższa ich wartość nominalną. W związku z powyższym, 

Spółka zwróciła się z następującymi pytaniami do Dyrektora KIS:

  1. Czy Monety mogą być uznane za przedmioty kolekcjonerskie w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o VAT oraz 
  2. Czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania szczególnej procedury opodatkowania (tzw. procedury VAT-marża), o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT przy dostawie Monet przy zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 23% podstawy opodatkowania, z uwzględnieniem uprzednio zapłaconego podatku z tytułu importu przy obliczaniu marży. 

Zdaniem Spółki na oba pytania należy odpowiedzieć twierdząco. 

 

Stanowisko organu podatkowego

Organ wskazał, że zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej, a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Jak wynika z przywołanego przepisu za przedmioty kolekcjonerskie uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną. Przepis stanowi zatem, że moneta jest przedmiotem kolekcjonerskim nawet, gdy jest prawnym środkiem płatniczym, ale nie używanym "zwykle" lub gdy posiada wartość numizmatyczną. W konsekwencji ustalając, czy  Moneta A oraz Moneta B stanowią przedmioty kolekcjonerskie w rozumieniu ustawy o VAT ocenić należy, czy monety te nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub czy mają one wartość numizmatyczną. Zaistnienie jednej z dwóch przesłanek spowoduje, że dana moneta uznana być powinna za przedmiot kolekcjonerski. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wskazuje, jakie warunki powinny być spełnione by uznać  czy moneta jest „zwykle używana”. Brak jest bowiem ustawowych definicji pojęć "zwykle" oraz "numizmatyczny". 

Organ zgodził się, że w efekcie, interpretując analizowany przepis należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym. "zwykle" oznacza "najczęściej, przeważnie", zaś "numizmat" to "dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową". Należy zatem przyjąć, że srebrna moneta będąca środkiem płatniczym może być uznana za przedmiot kolekcjonerski w sytuacji, w której nie jest używana jako środek płatniczy. Organ przytoczył twierdzenie wnioskodawcy, że obydwie srebrne monety bulionowe opisane we wniosku - tj. zarówno Moneta A jak i Moneta B - powinny zostać uznane za przedmiot kolekcjonerski pomimo tego, że posiadają one cechy pieniądza obiegowego (mają status pełnoprawnego środka płatniczego), to jednak, ze względu na inne czynniki - głównie wartość kruszcu znacznie przekraczającą wartość nominalną,  nie są one bowiem zwykle używane jako prawny środek płatniczy. 

Następnie,  organ  odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania procedury marży, zauważył, że zastosowanie procedury szczególnej w zakresie obliczania podstawy opodatkowania przy sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej, a także przedmiotów kolekcjonerskich, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, spełniających definicję zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, uzależnione jest od sposobu nabycia tych przedmiotów, statusu dostawcy tego towaru oraz procedury, w jakiej dokonano jego dostawy. W przypadku dostawy przedmiotów kolekcjonerskich, będących przedmiotem interpretacji, które zostały uprzednio przez Wnioskodawcę zaimportowane, możliwość stosowania szczególnej procedury VAT-marża wynika z cytowanego powyżej art. 120 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym kwotę nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu. Organ przypomniał, że zgodnie z art. 120 ust. 13 ustawy o VAT, warunkiem niezbędnym do zastosowania szczególnej procedury marży dla sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich (srebrnych monet bulionowych) w przypadku ich importu - jest dokonanie przez Wnioskodawcę zawiadomienia na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania przed dokonaniem dostawy. Wobec powyższego, w sytuacji, gdy Wnioskodawca przed dokonaniem dostawy ww. monet zawiadomi na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania, to będzie mógł skorzystać ze szczególnej procedury VAT-marża. 

Organ wskazał, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach, srebrne monety bulionowe tj. Moneta A i Moneta B stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, wymienione w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy i dostawa tych monet będzie mogła korzystać z opodatkowania na zasadzie procedury VAT-marża w przypadku ich nabycia w ramach importu towarów. 

 

Komentarz

W przedmiotowym stanie faktycznym trudno było uznać, że Moneta A oraz Moneta B nie są monetami kolekcjonerskimi w rozumieniu ustawy o VAT, bowiem z uwagi na fakt wyższej wartości monet niż ich wartość nominalna nie stanowią zwykle używanego środka płatniczego. W odniesieniu do powyższego koniecznym wydaje się być podkreślenie istoty szczególnej procedury opodatkowania jaką jest procedura VAT-marża.  Procedura ta stanowi specyficzny sposób naliczania podatku, który jest korzystny dla sprzedającego. Pozwala mu naliczyć, a następnie odprowadzić do urzędu skarbowego niższy podatek VAT. Wiąże się to z opodatkowaniem wyłącznie marży naliczonej przez sprzedawcę lub usługodawcę (a nie jak w przypadku standardowej procedury VAT – całości otrzymanej zapłaty). Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż nieco inaczej sytuacja przedstawia się z perspektywy kupującego. W związku z tym, iż na fakturze VAT marża nie wskazuje się szczegółowego rozbicia na kwotę netto oraz podatku należnego. Kupujący nie ma możliwości odliczenia naliczonego podatku VAT.