Organ wydający:
NSA
Data:
2020-08-06
Sygnatura:
II FSK 1142/18

Stan faktyczny

Sprawa dotyczyła spółki komandytowej, której głównym przedmiotem działalności jest wytwarzanie energii elektrycznej. Spółka posiada elektrownie wiatrowe, które składają się z części budowlanych (fundamenty i wieża) oraz urządzeń technicznych. Dotychczas spółka opodatkowywała podatkiem od nieruchomości wyłącznie części budowlane posiadanych elektrowni. Z uwagi na wejście w życie przepisów ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych spółka powzięła wątpliwość co do dalszego ustalania podstawy opodatkowania elektrowni wiatrowych.

Na tym tle spółka zadała następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, iż spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego i nie dokonuje podatkowych odpisów amortyzacyjnych od elektrowni wiatrowej i innych budowli, w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, których jest właścicielem, podstawą opodatkowania powinna być ich wartość rynkowa (w przypadku elektrowni wiatrowej określona na 1 stycznia 2017 r.).

Zdaniem spółki po wejściu w życie nowych przepisów o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych w lipcu 2016 r. podstawą opodatkowania elektrowni wiatrowej powinna być wartość rynkowa jej części budowlanych określona na dzień obowiązku podatkowego tj. 1 stycznia 2017 r. W uzasadnieniu wniosku spółka wskazała, że nie jest podatnikiem podatku dochodowego i nie dokonuje podatkowych odpisów amortyzacyjnych od elektrowni wiatrowej. W związku z tym nie mają do niej zastosowania przepisy wskazujące, że podstawą opodatkowania powinna być wartość początkowa określana na cele amortyzacji podatkowej.

Stanowisko organu podatkowego

Wójt gminy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Wskazał, że konsekwencją zmiany przepisów o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych jest uznanie całej elektrowni wiatrowej za budowle dla potrzeb określenia podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomość.  Organ wskazał, że od 1 stycznia 2017 r. podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości elektrowni wiatrowej jest jej wartość stanowiąca podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych. 

Wyrok WSA w Łodzi

Sprawa trafiła następnie do WSA w Łodzi, który przyznał rację wójtowi gminy. W ocenie sądu bez znaczenia jest fakt, że elektrownie wiatrowe nie zostały wyodrębnione w ewidencji środków trwałych. W ocenie sądu forma organizacyjna spółki nie może decydować o zasadach określania podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości. 

Wyrok NSA

NSA uchylił wydaną przez interpretację oraz wyrok WSA w Łodzi i wskazał że ewidencja środków trwałych nie decyduje o podstawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W przypadku, gdy spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych, to zgodnie z art. art. 4 ust. 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa części budowlanych elektrowni.

Wybór przepisów

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych

Art. 4 ust. 1. Podstawę opodatkowania stanowi: 

1) dla gruntów – powierzchnia; 

2) dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa; 

3) dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4–6 – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. 

Art. 4 ust. 5. Jeżeli od budowli lub ich części, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa, określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego.