Organ wydający:
Dyrektor KIS
Data:
2021-01-08
Sygnatura:
0111-KDIB2-2.4014.258.2020.1.DR
Umowa pożyczki zawarta przez polską spółkę w kraju innym niż Polska nie podlega obowiązkowi uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Sprawa dotyczyła polskiej spółki (pożyczkobiorca), która zawarła umowę pożyczki ze spółką kapitałową z siedzibą w Irlandii (pożyczkodawca). Środki pieniężne miały być przekazane na cele związane z modernizacją zakładu produkcyjnego, a sama umowa została zawarta na terytorium Irlandii. Środki pieniężne w chwili zawarcia umowy znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy, prowadzonym przez bank nieposiadający siedziby na terytorium RP.

Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, czy pożyczka udzielona przez pożyczkodawcę na rzecz spółki podlega opodatkowaniu PCC?

Prezentując własne stanowisko, spółka wskazała, że udzielona pożyczka nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ponieważ w przypadku opodatkowania PCC znaczenie ma miejsce zawarcia umowy oraz położenie jej przedmiotu.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

  1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W niniejszym stanie faktycznym przedmiot pożyczki znajdował się poza terytorium RP (środki pieniężne znajdowały się, w chwili zawarcia umowy, na rachunku bankowym pożyczkodawcy prowadzonym przez bank nieposiadający siedziby na terytorium Polski), a sama czynność cywilnoprawna (czyli zawarcie umowy) została dokonana poza terytorium RP. Żadna z przesłanek wymienionych w ustawie nie została spełniona, zatem nie było mowy o konieczności uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska spółka przywołała kilka interpretacji indywidualnych  wydanych przez dyrektora KIS.

Organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wskazał, że pożyczka środków pieniężnych co do zasady podlega opodatkowaniu PCC. Konieczność zapłaty podatku powstaje, gdy spełniona zostaje jedna z przesłanek określonych w art. 1 ust. 4 ustawy o PCC:

(1) przedmiotem pożyczki są rzeczy znajdujące się na terytorium RP lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium RP albo 

(2) rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą, jeżeli nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium RP. 

W podanym stanie faktycznym umowa pożyczki została zawarta poza terytorium RP i rzeczy (w tym przypadku przedmiot pożyczki) znajdowały się na rachunku bankowym banku nieposiadającego siedziby w Polsce. W konsekwencji, przedmiotowa umowa nie podlegała opodatkowaniu PCC.