Prezes UOKiK poinformował 7 grudnia 2020 roku o wydaniu pierwszej decyzji antymonopolowej w której stwierdził, obok naruszenia przepisów prawa ochrony konkurencji, odpowiedzialność osoby zarządzającej. Z tego tytułu nałożył wysoką karę finansową zarówno na spółkę, jak i na prezesa jej zarządu.

Odpowiedzialność osób zarządzających za naruszenia przepisów ochrony konkurencji została wprowadzona w 2015 roku. Przepis ten sankcjonuje odpowiedzialność osób zarządzających (a więc nie tylko zarządu spółki) za umyślne naruszenie zakazu stosowania porozumień antykonkurencyjnych przez swoje działanie lub zaniechanie. Kara ta wynosić może do 2 milionów złotych.

W ostatnich kilku latach Prezes UOKiK zapowiadał wszczęcie postępowań wyjaśniających obejmujących również managerów badanych podmiotów oraz deklarował plany szerszego stosowania możliwości nakładania kar na osoby zarządzające. Do momentu wydania decyzji, przepis ten nie został jednak jeszcze zastosowany w praktyce. 

Wydana decyzja stwierdza umyślne i aktywne zaangażowanie członków zarządu w zabronione porozumienie i nakłada karę w wysokości 200.000 PLN na członka zarządu jednej ze stron porozumienia. Decyzja dotyczy rynku produkcji ciepła w Warszawie i uzgodnień dotyczących praktyki przedsiębiorców w latach 2014-2017.

Decyzja jest też istotna z powodu skorzystania przez jedną ze stron porozumienia z programu leniency, czyli możliwości odstąpienia od nałożenia kary finansowej na jednego z przedsiębiorców w przypadku dokonania przez niego zgłoszenia do Prezesa UOKiK niedozwolonej praktyki i aktywnej współpracy z organem antymonopolowym w toku postępowania. 

Co istotne, program leniency w niniejszej sprawie miał zastosowanie zarówno do spółki (strony porozumienia) jak i do osoby zarządzającej tego przedsiębiorcy. 

Omawiana decyzja podkreśla dwie kluczowe kwestie. Po pierwsze, stanowi przełom w praktyce Prezesa UOKIK w zakresie nakładania kar finansowych na osoby zarządzające przedsiębiorcą. Tym samym, Prezes UOKiK potwierdził wcześniejsze zapowiedzi dotyczące zaostrzenia praktyki w zakresie stosowania dostępnych mu sankcji. Mając na uwadze deklaracje i toczące się postępowania, w najbliższych latach możemy spodziewać się częstszych decyzji tego typu.

Po drugie, decyzja pokazuje jak duże znaczenie dla spółki i jej managerów mają działania wewnętrzne w zakresie prowadzenia weryfikacji zgodności działalności z przepisami antymonopolowymi, istnienie procesów nadzorczych oraz instrukcji postępowania w przypadku zidentyfikowania naruszenia przepisów prawa. Szybka reakcja wewnętrzna na zidentyfikowane praktyki może bowiem uchronić przed wysokimi karami finansowymi.