Pogląd w tym zakresie wygłosił ostatnio Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (WSA). W wyroku z dnia 7 listopada 2019 r (sygn. I SA/Rz 609/19) zakwestionował on w części negatywne dla podatnika stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Wydatki na koszty pracownicze mogą być uznane za koszty kwalifikowane jedynie w tej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Jednak stan prawny nie precyzuje jasno, czy czas usprawiedliwionej nieobecności (choroby lub urlopu) należy uznawać za pośrednio związany z faktyczną realizację prac B+R czy nie.
