W odpowiedzi m.in. na ostatnie trendy na rynkach paliw kopalnych, oraz weryfikując dotychczasową strategię energetyczną Polski, Rada Ministrów przyjęła 29 marca 2022 roku założenia do aktualizacji Polityki Energetycznej Polski do 2040 r.
Założenia te mają dostosować strategię Polski w zakresie transformacji energetycznej do aktualnych trendów rynkowych, realiów wewnątrzkrajowych oraz uwarunkowań międzynarodowych.
W naszej ocenie planowane zmiany, szczególnie w zakresie OZE należy ocenić pozytywnie. Wydaje się, że autorzy założeń do aktualizacji polityki dostrzegają bieżące bariery w rozwoju instalacji OZE, takie jak m.in. zły stan sieci elektroenergetycznej czy brak magazynów energii. Brak rozwoju sieci elektroenergetycznych już teraz skutkuje rekordową ilością odmów przyłączenia instalacji OZE, co znacznie blokuje rozwój tej gałęzi energetyki. W zaktualizowanej strategii zaplanowano działania, które mają te bariery niwelować, zwiększając jednocześnie bezpieczeństwo energetyczne kraju. Jeżeli planowane założenia zyskają odzwierciedlenie w konkretnych przepisach ustawowych, dynamika rozwoju OZE może na tym wyłącznie skorzystać.
Założenia do zmiany Polityki Energetycznej Polski do 2040 r. obejmują w szczególności.:
-
Dalszy, zdynamizowany rozwój OZE ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystywania OZE w klastrach energii i spółdzielniach energetycznych. Według planów docelowo do 2040 r. około połowa energii elektrycznej ma pochodzić z OZE;
-
Rozwój sieci elektroenergetycznych i magazynowania energii, m.in. aby ułatwić rozwój OZE i poprawić bezpieczeństwo energetyczne państwa;
-
Zwiększenie dywersyfikacji technologicznej i rozbudowa krajowych źródeł mocy, poprzez m.in. dalsze inwestycje w sektorze energetycznym, które mają zapewnić stabilność i niezależność energetyczną;
-
Wdrożenie energetyki jądrowej, poprzez inwestycje zarówno w duże reaktory (powyżej 1000 mW), jak i w małe reaktory modułowe (ang. Small Modular Reactor, SMR).;
-
Wykorzystanie jednostek węglowych, które może ulegać okresowemu zwiększaniu w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa energetycznego państwa;
-
Dostosowanie decyzji inwestycyjnych w gazowe moce wytwórcze do dostępności tego paliwa, mając świadomość, że paliwa gazowe cechują się obecnie zmiennością cen, a ich dostępność potencjalnie może być ograniczona;
-
Dywersyfikacja dostaw paliw kopalnych, poprzez pozyskiwania nowych dostawców, docelowo jednak przewidziano zmniejszenie zależności gospodarki od węglowodorów, głównie gazu ziemnego i ropy naftowej;
-
Poprawa efektywności energetycznej poprzez inwestycje m.in. w termomodernizacje budynków, ale także przez dążenie do zmniejszenia wykorzystania energii w przemyśle.
Autorzy:
