Sprawa dotyczyła podatnika – pracownika amerykańskiej spółki kapitałowej, która należała do międzynarodowej grupy kapitałowej. Aby zwiększyć motywację pracowników oraz wzmocnić ich lojalność, spółka wprowadziła długofalowy program motywacyjny. Pracownicy spółki, którzy zostali objęci programem, otrzymywali nagrodę – tzw. Restricted Stock Units (RSU), które stanowiło warunkowe prawo do nabycia akcji spółki amerykańskiej. RSU stanowiło więc propozycję otrzymania w przyszłości określonych faktycznych praw majątkowych, lecz samo w sobie nie stanowiło ani prawa majątkowego, ani instrumentu finansowego. Tym samym, nie miało ono żadnej wartości, a fakt jego posiadania nie gwarantował żadnych praw. Nabycie odroczone było na określony z góry czas (tzw. okres restrykcji), po upływie którego pracownik otrzymywał akcje na własność. Nabycie nie miało charakteru odpłatnego. Realizacja RSU następowała pod warunkiem, że uczestnik programu pozostawał pracownikiem jednej ze spółek grupy zarówno w okresie restrykcji, jak i w dniu realizacji RSU. Prawo do nabycia akcji było niezbywalne i nie mogło zostać przeniesione na osobę trzecią. Ponadto, pracownicy posiadający RSU nie mieli żadnych praw, które normalnie przysługiwały akcjonariuszom. Po otrzymaniu akcji na własność pracownicy mogli nimi rozporządzać bez ograniczeń.
Na tym tle podatnik zapytał organ podatkowy, czy otrzymanie akcji (realizacja RSU) skutkuje powstaniem po jego stronie przychodu, a jeśli tak, to z jakiego źródła oraz w jakiej dacie należy rozpoznać przychód z tytułu otrzymania akcji.
