Najem okazjonalny a RET

NSA rozpatrywał skargę podatnika, który nie zgadzał się z opodatkowaniem RET jego nieruchomości stawką właściwą dla gruntów budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nieruchomość będąca przedmiotem niniejszej sprawy to lokal mieszkalny oraz miejsce postojowe, które były własnością podatnika. Skarżąca oraz jej mąż umocowali do wynajmu przedmiotowego lokalu dla celów wypoczynkowych zewnętrzny podmiot, zawodowo zajmujący się tego typu działalnością.

Organ I instancji, SKO oraz WSA uznały, iż w tej sytuacji właściwe było opodatkowanie lokalu zgodnie ze stawką właściwą dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. WSA przyjął, iż decydująca dla ustalenia prowadzenia bądź nieprowadzenia działalności gospodarczej jest sytuacja faktyczna, a dla uznania lokalu mieszkalnego za zajmowany na działalność gospodarczą wystarczające jest jeżeli prowadzi ją posiadacz zależny, tj. najemca. Podatnik nie zgodził się z taką interpretacją, podnosząc w skardze, iż rozstrzygające znaczenie dla opodatkowania nieruchomości mają dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków, a WSA dokonał wadliwej wykładni art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przyjmując, że przepis ten ma zastosowanie do analizowanej sytuacji.

NSA stwierdził, że skarga ma usprawiedliwione podstawy i uchylił zaskarżony wyrok oraz decyzję SKO. Po pierwsze, sąd przychylił się do zdania skarżącej, iż przy ustalaniu wysokości opodatkowania decydujące znaczenie mają dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Następnie, podkreślił, iż nie każdy okazjonalny najem nieruchomości może być uznany za prowadzenie działalności gospodarczej.

NSA uznał, iż kluczowe dla ustalenia właściwej stawki opodatkowania jest stwierdzenie, czy zarządca będący podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą był posiadaczem nieruchomości w rozumieniu art. 336 Kodeksu cywilnego, czy też tylko dzierżycielem. Sąd powołał się na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i  zaznaczył, iż przy ponownej analizie tej kwestii organ podatkowy  powinien uwzględnić obowiązek wykładni przepisów prawa zgodnie z zasadami konstytucyjnymi.

Komentowane orzeczenie wskazuje na restrykcyjne podejście NSA do uznania nieruchomości za związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej. Do zastosowania związanej z tą okolicznością wyższej stawki RET konieczne jest wykazanie, iż podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest posiadaczem nieruchomości, a nie tylko włada nią w imieniu innego podmiotu.

Komentowane orzeczenie jest prawomocne.