Ulga B+R również na pracownika spoza działu badawczo-rozwojowego

Koszty wynagrodzenia pracownika wykonującego działalność badawczo-rozwojową można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, w ramach ulgi B+R, nawet jeśli nie jest on na stałe zatrudniony w dziale badań i rozwoju.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 października 2017 r., 0111-KDIB1-3.4010.207.2017.3.MST.

Sprawa dotyczy spółki prowadzącej działalność w przemyśle chemicznym. Spółka inwestuje znaczne zasoby w rozwój swoich produktów, utworzyła wyodrębniony w strukturze dział badań i rozwoju. W pracach B+R w razie potrzeby uczestniczą również pracownicy innych działów, których czas pracy, w takim przypadku, jest ewidencjonowany.

Na tym tle spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy w przypadku pracownika niezatrudnionego w dziale B+R, który w swoich obowiązkach nie ma wskazanej realizacji prac B+R, ale takie faktycznie realizuje, koszty jego zatrudnienia mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych.

Prezentując własne stanowisko spółka podkreśliła, że pracownicy delegowani z innych działów do działu B+R mają wiedzę i umiejętności niezbędne z punktu widzenia prac badawczo-rozwojowych w rozwijanej w danym momencie części, są to np. pracownicy wydziałów produkcyjnych, którzy potrafią obsługiwać maszyny należące do ulepszanego procesu produkcyjnego. Spółka prowadzi też ewidencje czasu pracowników oddelegowanych do działu B+R, więc możliwe jest ustalenie kosztu ich pracy w tym dziale. Biorąc to pod uwagę, w ocenie spółki, może ona wliczyć w koszty kwalifikowane koszty zatrudnienia pracownika spoza działu B+R przy realizacji prac B+R.

Organ uznał to stanowisko za prawidłowe. W uzasadnieniu podkreślił, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należność z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują działalność B+R, a więc to faktycznie wykonywane czynności, przesądzają o tym, czy to wynagrodzenie stanowi koszt kwalifikowany. Organ wskazał też, że przepisy nie regulują wprost obowiązku wskazywania w umowie o pracę celu zatrudnienia, czy też obowiązku ewidencjonowania w celu realizacji działalności badawczo rozwojowej dla potrzeb rozliczenia ulgi B+R, ale podkreślił, że ulga nie dotyczy osób zatrudnionych w ramach umowy cywilno-prawnej. Z ustawy o CIT wynika tylko ogólny obowiązek wyodrębniania, przez korzystających z ulgi B+R, kosztów działalności badawczo-rozwojowej, ale warunek ten firma spełnia dzięki ewidencji czasu pracy. Wobec powyższego, stanowisko spółki należy uznać za prawidłowe.