Wydatki na zaniechaną inwestycję w kosztach podatkowych

Aby wydatki poniesione na dokumentację inwestycyjną mogły zostać zaliczone w poczet kosztów podatkowych jako koszty zaniechanych inwestycji, wystarczające jest podjęcie decyzji o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego.

Sprawa dotyczyła spółki, która w związku z planowaną inwestycją budowlaną poniosła wydatki na opracowanie projektu budowlanego, mapek oraz operatów. Od poniesionych wydatków spółka odliczyła VAT, klasyfikując nabycia jako nabycia zaliczane do środków trwałych. W międzyczasie okazało się, że spółka nie będzie kontynuowała inwestycji. Zarząd spółki podjął więc decyzję o zaniechaniu inwestycji. Została ona również wykreślona  z ewidencji księgowej. Jednocześnie - ponieważ poniesione wydatki dotyczyły przede wszystkim sporządzonych dokumentów i plików komputerowych - nie było fizycznej możliwości likwidacji poniesionych nakładów.

Na tym tle spółka zapytała organ podatkowy, czy ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki poniesione na niezakończoną inwestycję.

W ocenie spółki, będzie ona uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na niezakończoną inwestycję.

Jak wskazała spółka, aby móc zaliczyć wydatek do kosztów podatkowych, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
• wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub wywierać wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• wydatek musi być definitywny,
• wydatek musi zostać właściwie udokumentowany oraz
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe oznacza więc, że wszystkie poniesione wydatki - po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT - mogą stanowić koszt podatkowy, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Zdaniem spółki, wydatki ponoszone w związku z prowadzoną inwestycją nie podlegają bezpośredniemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu. Choć zwiększają one wartość inwestycji, to w praktyce stają się one kosztami podatkowymi poprzez odpisy amortyzacyjne dopiero po zakończeniu inwestycji. W przypadku zaniechania inwestycji ustawodawca wprowadził jednak korzystne dla inwestorów rozwiązanie, przyznając im prawo do rozliczenia kosztów zaniechanej inwestycji w kosztach podatkowych pod warunkiem, że spełnione zostaną warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy o CIT, koszty zaniechanych inwestycji stanowią koszt podatkowy w dacie zbycia lub likwidacji inwestycji. Przepis ten odnosi się również do usług o charakterze niematerialnym dotyczących np. zleconej dokumentacji. Wykładnia przepisów ustawy o CIT w związku z przepisami ustawy o rachunkowości pozwala przyjąć, że koszty sporządzenia dokumentacji inwestycyjnej mogą zostać zaliczone w poczet kosztów podatkowych, o ile podjęta została decyzja o trwałym i definitywnym odstąpieniu od dalszego prowadzenia zadania inwestycyjnego. A skoro tak, to aby poniesione wydatki mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych istotne jest, by efekt nakładów poniesionych na zaniechaną inwestycję nie był wykorzystywany w przyszłości. Jak wskazała spółka, taka sytuacja będzie miała miejsce w niniejszej sprawie. A skoro tak, to wydatki poniesione na tę niedokończoną inwestycję będą stanowiły dla spółki koszty uzyskania przychodów.

Organ w całości uznał stanowisko spółki za prawidłowe i w konsekwencji odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska spółki.