W związku z nadchodzącym terminem na złożenie deklaracji rocznej w podatku CIT za 2023 r., pojawiają się wątpliwości w zakresie rozliczenia podatkowego rekompensaty przyznanej w ramach prowadzonego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej programu “Pomoc dla sektorów energochłonnych związana z nagłymi wzrostami cen gazu ziemnego i energii elektrycznej w 2022 r.”(“Program”).
W doktrynie istnieją rozbieżne stanowiska co do tego, czy przychód wynikający z uzyskania rekompensaty powinien stanowić przychód opodatkowany, czy jest zwolniony z opodatkowania lub nawet w ogóle nie powinien podlegać opodatkowaniu jako świadczenie finansowane ze środków budżetu państwa.
Informacje ogólne o Programie
Program zakładał udzielenie wsparcia finansowego przedsiębiorstwom energochłonnym, które ponoszą dodatkowe koszty wynikające z wysokich cen energii elektrycznej i gazu ziemnego w 2022 (program został również przedłużony na 2023 r.).
Program jest finansowany ze środków Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji, o którym mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, zaś sama wypłata pomocy jest dokonywana przez Dysponenta Funduszu, którym jest Minister Rozwoju i Technologii.
Pomoc udzielana jest z uwzględnieniem limitów - podstawowa maksymalna kwota pomocy, która może zostać udzielona wnioskodawcy i przedsiębiorstwom powiązanym, nie może przekroczyć 50% kosztów kwalifikowanych oraz 4 mln EUR. Dodatkowo w przypadku obniżenie wskaźnika EBITDA o co najmniej 40% w roku referencyjnym kwota wsparcia może wzrosnąć do równowartości 40 milionów euro.
Problematyka podatkowa
Podstawowym zagadnieniem budzącym wątpliwości jest kwestia, czy otrzymywane dofinansowanie w ramach Programu stanowią przychód podatkowy w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (“Ustawa CIT”).
Przepis art. 12 ust. 4 pkt 14 Ustawy CIT, odnosi się do wartości otrzymanych nieodpłatnie (lub częściowo odpłatnie) rzeczy lub prawa, a także innych nieodpłatnych (lub częściowo odpłatnych) świadczeń finansowych. Zatem istnieje wątpliwość, czy otrzymane pieniądze w formie ww. dofinansowania mogą stanowić nieodpłatne świadczenia, o których mowa w tym przepisie lub odrębną, od środków pieniężnych, kategorię przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.
Kolejnym zagadnieniem budzącym wątpliwości podatników jest to czy w przypadku uznania, że otrzymana rekompensata stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, to czy korzysta on ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 Ustawy CIT jako dotacja otrzymana z budżetu państwa.
Stanowisko organów podatkowych i komentarz PwC
Istnieją rozbieżne stanowiska co do tego, czy przychód wynikający z uzyskania rekompensaty powinien stanowić przychód opodatkowany, czy zaś jest zwolniony z opodatkowania lub nawet w ogóle nie powinien podlegać opodatkowaniu jako świadczenie finansowane ze środków budżetu państwa.
Aktualnie przeważające jest stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (“Dyrektor KIS”) zgodnie z którym, rekompensaty uzyskane na podstawie Programu powinny zostać rozpoznane jako przychód opodatkowany, a więc nie są wyłączone z przychodów lub zwolnione z opodatkowania. Takie stanowisko organów podatkowych oznacza konieczność opodatkowania rekompensat.
Obecnie zostało wydane pierwsze orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (nieprawomocne) w sprawie Programu, zgodnie z którym bezzwrotna pomoc publiczna przyznana w ramach Programu stanowi świadczenie publicznoprawne z budżetu państwa mające charakter dotacji, tym samym jest zwolnione z podatku CIT . Ponadto, na podstawie wyroków wydanych w temacie podobnych rekompensat, sądy administracyjne stwierdzały że tego rodzaju uzyskane środki pieniężne stanowią dotację w rozumieniu 17 ust. 1 pkt 47 Ustawy CIT i tym samym powinny być zwolnione z opodatkowania.
Biorąc pod uwagę powyższe, w naszej ocenie, istnieją argumenty przemawiające za tym, iż tego rodzaju środki uzyskane z budżetu państwa nie powinny skutkować zwiększeniem zobowiązania podatkowego w CIT, w szczególności mając na uwadze innego rodzaju rekompensaty, które pochodzą z tożsamego źródła środków publicznych.
Jednym z możliwych scenariuszy działania jest wystąpienie z wnioskiem o interpretację indywidualną. W przypadku wydania interpretacji, która będzie niekorzystna dla Spółki, możliwe jest również skierowanie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W naszej ocenie, ze względu na dotychczasową praktykę sądów administracyjnych w innych sprawach (o podobnym charakterze), widzimy argumenty świadczące za tym, iż uzyskanie rekompensaty na podstawie Programu nie powinno być przedmiotem opodatkowania w podatku CIT.
W razie zainteresowania analizą uzyskanych kosztów na podstawie Programu lub innych dostępnych źródeł finansowania z środków publicznych, uprzejmie zapraszamy do kontaktu.
Autorzy:
