Zgodnie z ustawą z dnia 27 października 2022 r. o środkach nadzwyczajnych mających na celu ograniczenie wysokości cen energii elektrycznej oraz wsparciu niektórych odbiorców w 2023 r. wybrani przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie obrotu oraz wytwarzania są zobowiązani do samodzielnego obliczenia wysokości odpisu oraz jego wpłaty na rachunek Funduszu w terminie do 10 dnia roboczego każdego miesiąca następującego po miesiącu rozliczenia.
Przeznaczeniem Funduszu jest wypłata sprzedawcom energii rekompensat z tytułu różnicy między zawartą w ustawie maksymalną ceną energii a ceną umowną lub referencyjną.
Powyższy mechanizm stanowi wdrożenie rozporządzenia Rady UE 2022/1854 z 6 października 2022 r. w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii. Jednakże krajowy system nakłada nieproporcjonalnie duże opłaty, które nie znajdują odzwierciedlenia w prawie unijnym. Przedsiębiorcy branży energetycznej podnoszą zarzut, iż zawarty w ustawie pułap, powyżej którego wytwórcy zobowiązani są do dokonywania wpłat na fundusz, jest obliczany w oparciu o przychód i nie uwzględnia zysku przedsiębiorcy, w wyniku czego ponoszą straty. W rezultacie przedsiębiorcy stoją na stanowisku, iż polskie przepisy nie odpowiadają przepisom Rozporządzenia, co stwarza prawdopodobieństwo sprzeczności polskiej ustawy z Rozporządzeniem.
W przypadku powstania szkód majątkowych wynikających z błędnej implementacji przepisów unijnych do porządku krajowego może rodzić odpowiedzialność odszkodowawczą po stronie skarbu państwa.
W przypadku gdyby byli Państwo zainteresowani bardziej szczegółową dyskusją na ten temat, prosimy o kontakt.
Autorzy:
