Wynagrodzenie za prawo do korzystania z nazwy handlowej spółki powiązanej nie podlega limitowaniu na podstawie art. 15e ustawy o CIT

Jeśli koszty wynagrodzenia za prawo do korzystania z części nazwy handlowej podmiotu powiązanego stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, to nie podlegają ograniczeniom w zaliczeniu ich do kosztów uzyskania przychodów na mocy tej ustawy.

Sprawa dotyczyła polskiej spółki kapitałowej, która prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu. W ramach prowadzonej przez siebie działalności spółka uzyskała prawo do korzystania z części nazwy handlowej spółki prawa litewskiego - podmiotu powiązanego kapitałowo z polską spółką, posiadającego 100% udziałów w kapitale zakładowym spółki polskiej. Udzielone polskiej spółce prawo obejmowało korzystanie z części nazwy spółki litewskiej w celach promowania i sprzedaży towarów spółki polskiej, analogicznych do towarów sprzedawanych przez spółkę litewską. Ponadto, część nazwy spółki litewskiej wykorzystywana była również w nazwie domeny, którą spółka polska posługiwała się w działalności handlowej. W ramach korzystania z części nazwy spółki litewskiej polska spółka miała uzyskać również wsparcie handlowe, know-how, szkolenia, dokumentacje techniczne i wskazówki cenowe. Jednocześnie polska spółka zobowiązała się do prowadzenia działań marketingowych i akcji promocyjnych zgodnie z polityką rynkową spółki litewskiej, a także do przekazywania spółce litewskiej danych na temat polityki sprzedaży produktów i usług w Polsce oraz gromadzenia informacji o sytuacji rynkowej i konkurencji na rynku.

Na podstawie zawartej umowy - w zamian za możliwość korzystania z części nazwy spółki litewskiej - spółka polska zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia w wysokości stawki procentowej liczonej od rocznego obrotu handlowego. Umowa została zawarta na okres 3 lat z możliwością jej przedłużenia po wygaśnięciu umowy.

Czy ponoszone przez nią koszty wynagrodzenia za prawo do korzystania z części nazwy handlowej podlegają ograniczeniom jako koszty podatkowe na podstawie art. 15e ust. 1 w związku z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT?

Zdaniem spółki, ponoszone przez nią koszty wynagrodzenia za prawo do korzystania z części nazwy handlowej spółki litewskiej  podlegają wyłączeniu z ograniczeń, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Choć z treści art. 15e ust. 1 ustawy o CIT wynika, że podatnik jest zobowiązany wyłączyć z kosztów podatkowych wszelkie opłaty i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości określonych w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 tej ustawy, w tym prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej, gdy zostały one poniesione na rzecz podmiotu powiązanego, to jednak w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie wyjątek określony w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT - ze względu na fakt, iż poniesione przez polską spółkę koszty wynagrodzenia stanowią koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem usług. Jak wskazała spółka, nie powinno budzić wątpliwości, że prawo do korzystania z części nazwy handlowej stanowi znak usługowy, który w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo własności przemysłowej traktowany jest jak znak towarowy. Ponadto, wynagrodzenie płacone jest przez polską spółkę na rzecz spółki litewskiej - podmiotu powiązanego, który to podmiot wywiera znaczący wpływ na polską spółkę z uwagi na to, że posiada w niej bezpośrednio udziały w wysokości powyżej 25%. Tym samym przesłanki określone w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT zostały spełnione. Niemniej jednak, według spółki, koszty wynagrodzenia za znak usługowy stanowią koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem usługi, co skutkuje przyznaniem spółce prawa do zastosowania wyłączenia art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. Wynika to bowiem z faktu, że spółka nabyła prawo do korzystania ze znaku usługowego w celu sprzedaży towarów i usług, które są promowane i sprzedawane pod tym znakiem. Poza tym spółka otrzymała również wsparcie handlowe, know-how, szkolenia, dokumentacje techniczne i wskazówki cenowe, co będzie skutkować rozwojem działalności gospodarczej spółki.

Organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wskazał, że koszty wynagrodzenia za prawo do korzystania z części nazwy handlowej spółki litewskiej rzeczywiście stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru lub świadczeniem usługi w związku z czym nie podlegają one ograniczeniom w zaliczeniu ich do kosztów podatkowych. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT odnosi się bowiem do kosztów usług lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Są to zatem koszty, które wpływają na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszty wynagrodzenia ponoszone przez spółkę niewątpliwie stanowią koszty bezpośrednie, ponieważ są wliczone w cenę świadczonych przez spółkę usług i sprzedawanych towarów. Ponadto, prawo do korzystania z części nazwy handlowej jest bezpośrednio wykorzystywane w celu promowania i sprzedaży oferowanych towarów.

Wybór przepisów

Ustawa o CIT

art. 15e ust. 1 

“1. Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.”.

art. 15e ust. 11 pkt 1

“11. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:

1. kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.”.