Gmina, wykonując obowiązki związane z organizacją Punktu Szczepień Powszechnych, nie występuje w charakterze podatnika VAT. W związku z tym czynności polegające na organizacji Punktu i dostawie odpowiedniej infrastruktury nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

 

Stan faktyczny

W związku z wejściem w życie szczególnych przepisów nakładających na gminy obowiązek organizacji Punktu Szczepień Powszechnych, Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku VAT. Intencją Gminy było potwierdzenie, że czynności podejmowane przez nią w związku z organizacją Punktu Szczepień Powszechnych wraz z dostawą infrastruktury niezbędnej do zrealizowania zadania nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Gmina organizuje Punkt w ramach Narodowego Programu Szczepień we współpracy z NFZ. Ostateczną decyzję o lokalizacji Punktu wydał wojewoda, który zobowiązał Gminę do przystosowania na ten cel hali sportowej stanowiącej własność Gminy. Gmina otrzymuje zwrot kosztów kalkulowany na podstawie ilości przeprowadzonych szczepień. 

Zdaniem Wnioskodawcy opisane czynności nie stanowią po stronie Gminy świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż organizacja Punktu jest zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej w oparciu o przepisy ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o COVID, a zwrot kosztów poniesionych w ramach tej działalności nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług. Są to jedynie środki finansowe konieczne do realizacji zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. 

 

Stanowisko Organu

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. 

Uzasadniając swoją decyzję organ poruszył m.in. zagadnienie odpłatności świadczonej usługi. W tym zakresie organ odwołał się do orzecznictwa TSUE, zgodnie z którym świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest „odpłatnie”, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy. W przedstawionym stanie faktycznym organ nie dopatrzył się takiej ekwiwalentności. Środki przekazywane Gminie nie są bowiem zapłatą za określone świadczenie, a jedynie zwrotem kosztów poniesionych na organizację Punktu. Organ przychylił się tym samym do uzasadnienia przedstawionego przez Wnioskodawcę, iż działalność Gminy w zakresie organizacji Punktu jest nieodpłatna, a więc nie może być opodatkowana VAT. 

Organ podkreślił również, iż Gmina wykonuje zlecone zadania o charakterze publicznoprawnym, które to działania nie prowadzą do naruszenia zasad konkurencji. Organizacja Punktu Szczepień Publicznych jest nowym obowiązkiem z zakresu ochrony zdrowia, co stanowi zadanie własne Gminy wedle ustawy o samorządzie gminnym. Czynności wskazane we Wniosku nie mają zdaniem Organu charakteru cywilnoprawnego. Taka interpretacja działań Gminy potwierdza iż nie są one działalnością komercyjną i nie mogą być opodatkowane VAT. 

Reasumując, w opisanym zakresie Gmina nie działa jako podatnik VAT, a realizowane przez nią zadania pozostają poza zakresem opodatkowania. Tym samym Gmina nie jest zobowiązana do odprowadzenia podatku należnego od otrzymanego zwrotu kosztów organizacji Punktu.

 

Komentarz

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w uzasadnieniu swojej decyzji słusznie przychylił się do stanowiska i argumentacji przedstawionej przez Gminę. Wydane rozstrzygnięcie rozwiewa wątpliwości w temacie, który jest bardzo aktualny i dotyczy wielu jednostek samorządu terytorialnego w Polsce. Jak bowiem wynika ze szczególnych regulacji, według wytycznych Narodowego Programu Szczepień w każdym powiecie i mieście na prawie powiatu powinny powstać co najmniej dwa Punkty Szczepień Publicznych. Wyłączenie czynności opisanych we Wniosku z obowiązku opodatkowania VAT istotnie zmniejsza obciążenia podatkowe samorządu, ponoszącego dodatkowe koszty związane z nowymi obowiązkami.